| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (104:41) bo pomniał słowo święte swoje, jeż jimiał jest ku Abramowi słudze swemu, |
| 2. | PS.PUŁAWSKI | (104:41) bo pomniał słowo swoje święte, jeż imiał ku Abramowi słudze swemu, |
| 3. | WUJEK.1923 | Albowiem pomniał na słowo święte swoje, które miał do Abrahama, sługi swego. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze. |
| 6. | PS.BYCZ.1854 | Bo pamiętał o słowie Świętości-swéj, daném Abrahamowi, słudze-swojemu. |
| 7. | GÖTZE.1937 | Albowiem wspomniał o świętem słowie Swojem, o Abrahamie, słudze Swoim. |
| 8. | CYLKOW | Bo wspomniał na słowo Swoje święte, na Abrahama sługę Swojego. |
| 9. | KRUSZYŃSKI | Albowiem pamiętał o słowie swem świętem które rzekł do Abrahama sługi swego. |
| 10. | ASZKENAZY | Boć pamiętał o słowie świętości Swej, o słudze Swym Abrahamie. |
| 11. | SZERUDA | Bo wspomniał na Słowo swoje święte, na Abrahama, sługę swego. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (104:42) Pamiętał bowiem o świętym swym słowie, danym Abrahamowi, słudze swojemu. |
| 13. | TYSIĄCL.WYD5 | Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, [danym] Abrahamowi, słudze swojemu. |
| 14. | BRYTYJKA | Wspomniał bowiem na słowo swoje święte, Na Abrahama, sługę swego. |
| 15. | POZNAŃSKA | Albowiem wspomniał na swoje święte słowo, na Abrahama, swego sługę. |
| 16. | WARSZ.PRASKA | Pomny był bowiem na swe święte słowo i na Abrahama, swojego sługę. |
| 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Bo wspomniał na Swoje święte Słowo oraz na Abrahama, Swego sługę. |
| 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Miał bowiem w pamięci swoje święte Słowo Oraz swojego sługę - Abrahama. |
| 19. | TOR.PRZ. | Pamiętał bowiem o swoim świętym Słowie i o Abrahamie, swoim słudze. |