Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | A gdy minęło południe, a oni jeszcze prorokowali, gdy był przyszedł czas, którego ofiarę zwyczaj jest ofiarować, głosu téż słychać nie było, ani żaden odpowiadał, ani modlących się słuchał: | 2. | GDAŃSKA.1881 | I stało się, gdy minęło południe, że prorokowali aż do czasu ofiarowania ofiary śniednej; ale nie było głosu, ani ktoby odpowiedział, ani ktoby wysłuchał. | 3. | GDAŃSKA.2017 | I kiedy minęło południe, oni dalej prorokowali aż do czasu składania ofiary z pokarmów, ale nie było głosu ani odpowiedzi, ani znaku uwagi. | 4. | CYLKOW | I tak minęło południe i jeszcze szaleli aż do czasu składania ofiary śniednej; ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani wysłuchania. | 5. | KRUSZYŃSKI | Gdy przeszło południe prorokowali aż do czasu, w którym składa się ofiary, lecz nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani dźwięku. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Kiedy już południe minęło, oni jeszcze prorokowali aż do czasu składania ofiary pokarmowej. Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani też dowodu uwagi. | 7. | BRYTYJKA | A gdy minęło południe, oni trwali jeszcze w swoim upojeniu aż do pory składania ofiary z pokarmów, ale nie było żadnej odpowiedzi. | 8. | POZNAŃSKA | A potem, gdy minęło południe, byli w stanie wieszczego podniecenia aż do czasu składania ofiary pokarmów. Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani znaku uwagi. | 9. | WARSZ.PRASKA | Gdy minęło południe, prorokowali aż do pory składania ofiary z pokarmów. Nie było jednak słychać żadnego głosu, żadnej odpowiedzi, i nie było też widać żadnych dowodów uwagi boga. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Tak minęło południe, a jeszcze szaleli, aż do czasu składania ofiary z pokarmów; ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi, ani wysłuchania. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy jednak minęło południe i nadeszła pora składania ofiary z pokarmów, a oni wciąż prorokowali, choć nie rozległ się żaden głos, nie było żadnej odpowiedzi ani żadnego odzewu, |
|