« Jud 1:11 List Judy 1:12 Jud 1:13 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.BUDNY.1574Ci są, co na biesiadach waszych (są) swędry, społem używając, zuchwale siebie pasąc, obłoki bezwodne od wiatrów obnoszone, drzewa jesienne, nie płodne, dwakroć obumarłe, i wykorzenione.
2.WUJEK.1923Cić są plugawcy, na biesiadach swoich spólnie biesiadujący bez bojaźni, samych siebie pasący, obłoki bezwodne, które od wiatrów tam i sam unoszone bywają, drzewa jesienne, nieużyteczne, dwakroć pomarłe, wykorzenione,
3.RAKOW.NTCi są na ucztach waszych swędry, spólnie zasiadający z wami, bez bojaźni samych siebie pasący; obłoki bezwodne, od wiatrów tam i sam uniesione, drzewa zwiędłe, bezowocne, dwakroć pomarłe, wykorzenione;
4.GDAŃSKA.1881Cić są na świętych ucztach waszych zmazani, którzy z wami godując bez wstydu, sami się pasą; są obłoki bezwodne, które od wiatrów tam i sam unoszone bywają; drzewa zwiędłe nieużyteczne, dwakroć zmarłe i wykorzenione;
5.GDAŃSKA.2017Oni są zakałami na waszych ucztach braterskich, którzy z wami bez bojaźni ucztują, pasąc samych siebie. Są to bezwodne chmury wiatrami unoszone; drzewa zwiędłe, bez owoców, dwukrotnie obumarłe i wykorzenione;
6.JACZEWSKIPlugawią oni wasze zebrania chrześciańskie, ucztują bez bojaźni, myślą tylko o nasyceniu ciała; są jako chmury bezwodne, które ziemi nie użyźniają; są jako kwiaty jesienne na drzewie, z których owocu nie będzie; podwójnie są oni umarli i na zagładę skazani;
7.MARIAWICICi są plugawcami, na godach swych ucztującymi bez bojaźni, samych siebie pasącymi; obłoki bezwodne, od wiatrów tam i sam unoszone, drzewa jesienne bezowocne, dwakroć obumarłe, wykorzenione;
8.DĄBR.WUL.1973Są to zakały na biesiadach swoich, współbiesiadujący bez lęku, samych siebie pasący, obłoki bezwodne niesione przez wiatry, drzewa jesienne, nieużyteczne, dwakroć uschłe, wykorzenione.
9.DĄBR.GR.1961Są to zakały na ucztach waszych, współbiesiadujący bez lęku, samych siebie pasący, obłoki bezwodne niesione przez wiatry, drzewa późnej jesieni bez owoców, dwakroć uschłe, wykorzenione.
10.TYSIĄCL.WYD5Ci właśnie na waszych agapach są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście... samych siebie pasą... obłoki bez wody wiatrami unoszone... drzewa jesienne nie mające owocu, po dwakroć uschłe, wykorzenione...
11.BRYTYJKAOni to są zakałą na waszych ucztach miłości, w których bez obawy biorą udział i tuczą siebie samych, chmurami bez wody unoszonymi przez wiatry, drzewami jesiennymi, które nie rodzą owoców, dwakroć obumarłymi, wykorzenionymi,
12.POZNAŃSKAOni przynoszą wstyd agapom, biorą w nich udział bez skrępowania, pasąc samych siebie. (Są jak) chmury bezwodne, pędzone wichrami, drzewa (nawet) późną jesienią nie dające owocu, dwakroć obumarłe, wyrwane z korzeniami,
13.WARSZ.PRASKATo właśnie oni hańbią wasze uczty liturgiczne: oddają się bowiem bezkarnie rozpuście, troszczą się tylko o siebie, są niczym obłoki bezwodne wichrem unoszone... jak drzewa czasu jesieni, już bez żadnych owoców, uschłe dwukrotnie, wykorzenione...
14.KALETACi są szemracze utyskujący, według pożądliwości swoich chodzący na świętych_ucztach waszych: zmazami, wspólnie_godując bez_wstydu, sami się_pasą; obłoki bezwodne, [które] każdym wiatrem unoszone_bywają; drzewa zwiędłe nieużyteczne, dwakroć zmarłe, wykorzenione;
15.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Ci, wspólnie z wami ucztując, są plamami na waszych ucztach miłości, bez bojaźni pasąc samych siebie; bezwodne chmury, które tam i z powrotem są prowadzone przez wiatry; późnojesienne drzewa bez owoców, dwa razy umarłe, kiedy zostały wykorzenione;
16.EIB.BIBLIA.2016.LITW czasie waszych spotkań i posiłków, w których nieskrępowanie biorą udział i samych siebie tuczą, przypominają skryte pod wodą skały. Są niczym chmury bez deszczu, popędzane wiatrem. Są jak jesienne drzewa zastane bez owoców, po dwakroć martwe, wyrwane z korzeniami.
17.TOR.PRZ.2023Ci są zmazami na waszych ucztach miłości, bez obawy wspólnie z wami ucztują, siebie samych pasąc; obłoki bezwodne, przez wiatry miotane; bezowocne drzewa późnojesienne, dwukrotnie obumarłe, które zostały wykorzenione;