Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Iż mię lud mój zapomniał, próżno ofiarując, i potykając się po drogach swych, po ścieżkach wieku, aby chodzili po nich gościńcem nie utartym: | 2. | GDAŃSKA.1881 | Ale lud mój zapomniawszy na mię, marności kadzą i potykają się na drogach swych, na ścieszkach starodawnych, chodząc ścieszkami drogi nieutorowanej; | 3. | GDAŃSKA.2017 | Ale mój lud zapomniał o mnie, pali kadzidło marnościom, które sprawiły, że potyka się na swoich drogach, na starodawnych ścieżkach, by chodzić po ścieżkach, po drodze nieutorowanej; | 4. | CYLKOW | A jednak zapomniał o Mnie lud Mój - istotom fałszywym kadzą; a te doprowadziły ich do upadku na drogach ich, owych ścieżkach odwiecznych, aby szli po manowcach, po drodze nieutorowanej. | 5. | KRUSZYŃSKI | Otóż naród mój o mnie zapomniał... palą kadzidło nicości; bałwany błąkają się po ich drogach - po ścieżkach dawnych, aby szli po manowcach - po drodze nieutorowanej; | 6. | TYSIĄCL.WYD1 | Bo lud mój o mnie zapomniał, nicości składa ofiary. Na swoich drogach się chwieją, na starodawnych ścieżynach, ażeby chodzić szlakami, drogami nie ubitymi. | 7. | TYSIĄCL.WYD5 | A jednak mój naród zapomniał o Mnie, nicościom palą kadzidło. Sprawię, że potykać się będą na swych drogach, na dawnych ścieżkach; że będą chodzić po błędnych ścieżkach, po drodze nie wytyczonej; | 8. | BRYTYJKA | Lecz mój lud zapomniał o mnie, ofiarując kadzidła nicościom, które sprawiły, że się potknęli na swoich drogach, na ścieżkach starodawnych, aby chodzić po manowcach, po drodze nie utorowanej, | 9. | POZNAŃSKA | A przecież lud mój o mnie zapomniał; nicości palą kadzidła. Potykają się na swych drogach, na szlakach odwiecznych, by zbaczać na [kręte] ścieżki, na drogę nie wytyczoną, | 10. | WARSZ.PRASKA | Tymczasem lud mój całkiem zapomniał o Mnie i pali kadzidła nic nie znaczącym bóstwom. Z uporem trzymają się dróg swoich, na które weszli już przed wielu laty. Kroczą wciąż szlakami obrzydliwości, drogami pełnymi różnych nierówności. | 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A jednak, Mój lud o Mnie zapomniał – kadzą pustce; zaś ta doprowadziła ich do upadku na ich drogach, owych odwiecznych ścieżkach; by szli po manowcach, po nieutorowanej drodze. | 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Bo mój lud o Mnie zapomniał! Spala kadzidła nicościom! Z ich powodu potknął się na swych drogach, na odwiecznych szlakach. Błądzi teraz po bezdrożach, po niepewnych ścieżkach, |
|