1. | WUJEK.1923 | Przełożeni głos swój hamowali, a język ich przylegał do ich podniebienia. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Głos dostojników cichł, a ich język przylegał im do podniebienia. |
4. | CYLKOW | Głosy książąt milkły, a przylegał im język ich do podniebienia. |
5. | KRUSZYŃSKI | Głos przełożonych zamilkał, a język przylgiwał do ich podniebienia. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Uciszał się głos szlachetnych, ich język do podniebienia przywierał. |
7. | BRYTYJKA | Głos przywódców milkł, a ich język przylgnął im do podniebienia. |
8. | POZNAŃSKA | Cichnął głos przełożonych, a język ich przywierał do podniebienia. |
9. | WARSZ.PRASKA | Milkły głosy wielmożów, przywierał im do podniebienia język. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Milkły głosy władców, a ich język przylegał im do podniebienia. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Milkł również głos przywódców, język przywierał im do podniebienia. |
12. | TOR.PRZ.2023 | Głos dostojników milknął, a ich język przylegał im do podniebienia. |