| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (18:4) We wszeliką ziemię wyszedł jest źwięk jich i w końcoch okręgu ziemie słowa jich. (18:5a) W słuńcy położył przebytek swoj, |
| 2. | PS.PUŁAWSKI | (18:4) We wszelką ziemię wszedł głos jich i w końce świata ziem słowa jich. (18:5a) W słońcu położył przebytek swoj, |
| 3. | WUJEK.1923 | (19:5) Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: i na kończyny okręgu ziemie słowa ich: w słońcu postawił przybytek swój. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | (19:5) Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | Ich zasięg rozchodzi się po całej ziemi i na krańce świata ich słowa. Na nich wystawił namiot słońcu. |
| 6. | PS.BYCZ.1854 | (19:5) Wszelako, po-całéj téj-ziemi, rozchodzi-się głos-ich; a,-po-krańcach świata, słowa-ich; Bóg, dla-słońca, postawił namiot w-nich. |
| 7. | GÖTZE.1937 | (19:5) A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk, i aż na krańce świata mowa ich. Tam słońcu namiot postawił, |
| 8. | CYLKOW | (19:5) Po całéj ziemi rozchodzi się ich dźwięk, aż na kraniec świata ich słowo, kędy słońcu namiot postawił. |
| 9. | KRUSZYŃSKI | (19:5) Po całej ziemi rozszedł się głos ich, i do kończyn ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił. |
| 10. | ASZKENAZY | (19:5) A z wszystkiej ziemi ich promień wykwita i z krańców świata ich wyraz wymowny. W nich to On słońcu ciał namiot. |
| 11. | SZERUDA | (19:5) a jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwięk i do krańców świata dochodzą ich słowa. Słońcu postawił na nich namiot. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (18:5) na całą ziemię ich głos się rozchodzi i aż po krańce świata ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił, |
| 13. | TYSIĄCL.WYD5 | (19:5) ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata - ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił, |
| 14. | BRYTYJKA | (19:5) A jednak po całej ziemi rozbrzmiewa ich dźwiękI do krańców świata dochodzą ich słowa... Tam na nich słońcu postawił namiot, |
| 15. | POZNAŃSKA | (19:5) po całej ziemi głos ich się roznosi, a słowa ich - po krańce świata. Tam namiot postawił On dla słońca. |
| 16. | WARSZ.PRASKA | (19:5) Lecz na świat cały idzie ich nauka, wieści przekazują aż po krańce ziemi, tam, gdzie On słońcu namiot wystawił. |
| 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (19:5) Jednak na całej ziemi rozchodzi się ich dźwięk, a ich słowo aż na krańce świata, gdzie słońcu namiot postawił. |
| 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (19:5) A jednak po całej ziemi roznosi się wieść I do krańców świata dociera ich przesłanie. Na tych krańcach On postawił słońcu namiot, |
| 19. | TOR.PRZ.2023 | Po całej ziemi rozciąga się ich dźwięk i na krańce świata ich przekaz. Na nich wystawił namiot słońcu. |