1. | WUJEK.1923 | Bo to mówi Pan do mnie: Uspokoję się, a patrzyć będę na miejscu mojem, jako światło w południe jasne jest, a jako obłok rosisty we żniwa. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Albowiem tak mówi Pan do mnie: Uspokoję się, a przypatrywać się będę z przybytku mojego, a będę jako ciepło jasne po deszczu, a jako obłok wypuszczający rosę gorącości żniwa. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Tak bowiem mówi PAN do mnie: Będę spokojny i będę przypatrywać się z mojego przybytku – jak pogodne ciepło po deszczu, jak obłok rosy w upalne żniwo. |
4. | CYLKOW | Bo tak rzekł Wiekuisty do mnie: Spokojnie spozierać będę z przybytku Mojego, niby ciepło łagodne na trawy, niby obłok zraszający w znoju żniwa. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Albowiem tak mi rzekł Pan: Z miejsca, gdzie jestem, patrzę spokojny, niby ciepło pogodne przy świetle słońca, niby obłok rosisty w upalne żniwo. |
6. | BRYTYJKA | Gdyż tak rzekł Pan do mnie: Spokojnie będę się przyglądał z jego miejsca, jak żar przy świetle słonecznym, jak obłok rosy w skwarze żniw. |
7. | POZNAŃSKA | Tak bowiem rzekł Jahwe do mnie: - Ze swej siedziby będę się przyglądał niewzruszony, podobny do promiennego żaru słonecznego światła [lub] do obłoku rosy w upalne żniwo. |
8. | WARSZ.PRASKA | Pan tak bowiem powiedział do mnie: Stąd, gdzie się znajduję, patrzę na wszystko i jestem jak jasne promienie ciepła wysyłane przez światło, albo jak nasycone wilgocią obłoki czasu żniwa. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Bo tak do mnie powiedział WIEKUISTY: Z Mego Przybytku będę spokojnie patrzeć, niczym łagodne ciepło, które spływa na trawy; niczym obłok co zrasza żniwa w znoju. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdyż tak powiedział PAN do mnie: Spokojnie będę przyglądał się z mojego miejsca, jak słońce w dzień upału lub jak obłok rosy w skwarze żniw. |