1. | WUJEK.1923 | Lecz, gdy się podniosło serce jego, i duch jego zatwardział na pychę, złożon jest z stolice królestwa swego, i odjęta jest sława jego, |
2. | GDAŃSKA.1881 | Ale gdy się wyniosło serce jego, a duch jego zmocnił się w pysze, złożony jest z stolicy królestwa swego, a sława odjęta była od niego; |
3. | GDAŃSKA.2017 | Ale gdy jego serce stało się wyniosłe i jego duch utwierdził się w pysze, został strącony z tronu swego królestwa i odebrano mu sławę; |
4. | TYSIĄCL.WYD1 | Ale gdy się wyniosło serce jego i duch jego stwardniał w pysze, został strącony z tronu królestwa swego i sławę mu odjęto; |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy jednak jego serce uniosło się [pychą], a jego duch stał się zatwardziały w hardości, złożono go z królewskiego tronu i odebrano mu chwałę. |
6. | BRYTYJKA | Lecz gdy jego serce wyniosło się w pysze, a jego duch się rozzuchwalił, został strącony z tronu królewskiego i odebrano mu jego chwałę. |
7. | POZNAŃSKA | Gdy jego serce wyniosło się i duch jego stał się hardy aż do pychy, został złożony z tronu swojego królestwa i pozbawiono go sławy. |
8. | WARSZ.PRASKA | Z czasem jednak uniósł się tak wielką pychą, a jego serce popadło w taką zatwardziałość i zuchwałość, że został strącony z tronu, na którym zasiadał w swoim królestwie, i pozbawiony wszelkiej chwały. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Lecz gdy wyniosło się jego serce, a duch wzmocnił się w pysze – został zdjęty z tronu swojego królestwa, a i sława została od niego odjęta. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Lecz gdy jego serce wzbiło się w pychę, a w duchu stał się zbyt pewny siebie, został usunięty z królewskiego tronu i odebrano mu cześć. |