« Ezdr 3:12 Księga Ezdrasza 3:13 Ezdr 4:1 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923I nie mógł żaden poznać głosu krzyczenia weselących się i głosu płaczu ludu; albowiem lud społecznie krzyczał głosem wielkim, i głos daleko było słyszeć.
2.GDAŃSKA.1881Tak, iż lud nie mógł rozeznać głosu krzyku wesołego od głosu płaczącego ludu; albowiem lud on krzyczał głosem wielkim, tak że głos było daleka słyszeć.
3.GDAŃSKA.2017Tak że lud nie mógł odróżnić głośnego krzyku radości od głośnego płaczu ludu. Lud bowiem wznosił tak wielki okrzyk, że było go słychać z daleka.
4.KRUSZYŃSKILud nie mógł rozeznać głosu okrzyku radosnego od głosu płaczu narodu; naród bowiem wydawał wielki krzyk, tak że głos był słyszany daleko.
5.TYSIĄCL.WYD5I nie można było odróżnić głośnego krzyku radości od głośnego płaczu ludu, albowiem lud ten podniósł wrzawę tak wielką, że głos ten było słychać z daleka.
6.BRYTYJKATak że lud nie odróżniał głosu radosnych okrzyków od donośnego płaczu ludu, gdyż lud wznosił głośne okrzyki, a głos ten słychać było daleko.
7.POZNAŃSKAI tak niepodobna było odróżnić okrzyków wesela i radości od głośnego płaczu ludu; lud bowiem wydawał tak głośne okrzyki, że krzyk ten słychać było z daleka.
8.WARSZ.PRASKANie można było w końcu odróżnić okrzyków radości od zawodzenia płaczących. Wszystko zlewało się w głos tak potężny, że słychać go było z daleka.
9.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Więc lud nie odróżniał głosu wesołego krzyku – od głosu płaczącego narodu; gdyż lud krzyczał wielkim głosem, a wrzawę było słychać z daleka.
10.EIB.BIBLIA.2016.LITNikt nie był w stanie odróżnić tych radosnych okrzyków zadowolenia od donośnego płaczu. Odgłosy radości ludu słychać zaś było z daleka.