| 1. | WUJEK.1923 | Tem, że w wielkiéj mądrości wiele jest kłopotu: a kto przyczynia umiejętności, przyczynia i pracy. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Bo gdzie wiele mądrości, tam jest wiele gniewu; a kto przyczynia umiejętności, przyczynia boleści. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Gdzie bowiem jest wiele mądrości, tam jest wiele smutku. A kto przysparza wiedzy, przysparza i cierpienia. |
| 4. | CYLKOW | Bo gdzie wiele mądrości, tam wiele zgryzoty, a kto mnoży wiedzę, mnoży cierpienie. |
| 5. | TYSIĄCL.WYD5 | bo w wielkiej mądrości - wiele utrapienia, a kto pomnaża wiedzę - pomnaża cierpienie. |
| 6. | BRYTYJKA | Bo gdzie jest wiele mądrości, tam jest wiele zmartwienia; a kto pomnaża poznanie, ten pomnaża cierpienie. |
| 7. | POZNAŃSKA | Bo gdzie wiele mądrości, tam wiele goryczy, a kto pomnaża wiedzę, pomnaża i cierpienie. |
| 8. | WARSZ.PRASKA | Bo wielka mądrość – to wielkie utrapienie. Kto wiedzy sobie przysparza, pomnaża własne cierpienia. |
| 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Bo gdzie wiele mądrości tam także wiele zgryzoty, a kto mnoży wiedzę mnoży też cierpienie. |
| 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Bo gdzie wiele mądrości, tam wiele zmartwienia, a kto pomnaża poznanie, pomnaża cierpienie. |
| 11. | TOR.PRZ.2023 | Bo gdzie obfitość mądrości, tam jest wiele smutku. A kto pomnaża poznanie, pomnaża i cierpienie. |