Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Nie wie człowiek końca swego: ale jako ryby łowią wędą, i jako ptaka sidłem imają: tak téż ludzie bywają poimani we zły czas, gdy na nie nagle przypadnie. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Bo człowiek nie wie czasu swego; ale jako ryby, które bywają łowione siecią szkodliwą, i jako ptaki łapane bywają sidłem; tak ułowieni bywają synowie ludzcy we zły czas, gdy na nie nagle przypada. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Człowiek bowiem nie zna swojego czasu, ale jak ryby, które się łowi szkodliwą siecią, i jak ptaki chwytane w sidła, tak synowie ludzcy są uwikłani w złej chwili, gdy ta nagle na nich spadnie. | 4. | CYLKOW | Nie zna wszak człowiek i czasu swojego: jako ryby łowione w sieci złowrogiej, i jako ptaki uwikłane w sidle - tak pojmani bywają i synowie ludzcy w czasie niedoli, gdy przypada na nich nagle. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Bo też i nie zna człowiek swego czasu, jak ryby, które się łowi w sieć zdradliwą, i jak ptaki w sidła schwytane. Jak one, tak uwikłani zostają ludzie w złej chwili, gdy spada na nich znienacka. | 6. | BRYTYJKA | Przecież człowiek nie zna nawet swojego czasu, podobnie jak ryby, które się łowi zdradliwą siecią, i jak ptaki, które się łapie w sidła: Tak synowie ludzcy zostają uwikłani w złym czasie, który nagle na nich przypada. | 7. | POZNAŃSKA | Sam człowiek nie zna swej godziny, jak ryby, które wpadają do zdradliwych sieci, i jak ptaki chwytane w sidła. Podobnie jak one, tak i ludzie zostają ujęci w czas nieszczęścia, gdy spadnie na nich niespodzianie. | 8. | WARSZ.PRASKA | Człowiek nie zna swojej godziny. Jak ryba chwytana w sieć zdradliwą albo ptak w sidła, tak człowiek nagle znajduje się wśród nieszczęść, które niespodziewanie nań spadają. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Lecz człowiek nie zna i swojego czasu. Jak ryby łowione w złowrogiej sieci i jak ptaki uwikłane w sidle tak bywają pojmani również synowie ludzcy w czas niedoli, kiedy nagle na nich przypada. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Tak, człowiek nie wie, kiedy przyjdzie czas na niego. Jak ryby, które łowi się nieszczęsną siecią, jak ptaki, na które zastawia się sidła - tak synowie ludzcy wpadają w nieszczęście, które nieoczekiwanie ich dosięga. | 11. | TOR.PRZ.2023 | Bo także człowiek nie zna swojego czasu, ale jak ryby, które są łapane w nieszczęsną sieć, i jak ptaki chwytane w sidła, tak synowie ludzcy są schwytani w nieszczęsnym czasie, który nagle na nich spada. |
|