Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Kto ma oblubienicę, oblubieniec jest. A przyjaciel oblubieńca stojąc i słuchając go, radością się raduje prze głos oblubieńca. Ta przeto radość moja spełniła się. | 2. | WUJEK.1923 | Kto ma oblubienicę, oblubieńcem jest; lecz przyjaciel oblubieńców, który stoi a słucha go, weselem się weseli dla głosu oblubieńcowego. To tedy wesele moje wypełnione jest. | 3. | RAKOW.NT | Kto ma Oblubienicę, Oblubieńcem jest; a przyjaciel Oblubieńców, który stoi i słyszy go, weseli się weselem dla głosu Oblubieńcowego; to tedy wesele moje wypełnione jest. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieńca, który stoi, a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieńcowego; przetoż to wesele moje wypełnione jest. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem, a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, raduje się niezmiernie z powodu głosu oblubieńca. Dlatego ta moja radość stała się pełna. | 6. | SZCZEPAŃSKI | Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem; przyjaciel zaś oblubieńca, który stoi i słucha go, bardzo się cieszy głosem oblubieńca. Takiej oto radości i ja w całej pełni zaznałem. | 7. | MARIAWICI | Kto ma Oblubienicę, ten Oblubieńcem jest, a przyjaciel Oblubieńca, który stoi i słucha Go, wielce się raduje z powodu głosu Oblubieńca. Ta tedy radość moja wypełniła się. | 8. | GRZYM1936 | Tylko oblubieniec ma prawo do oblubienicy: przyjaciel zaś oblubieńca, który go słucha, raduje się z głosu oblubieńca. Ta radość moja wypełniła się. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem, a przyjaciel oblubieńca stoi i słucha go radując się z głosu oblubieńca. Ta radość moja wypełniła się. | 10. | DĄBR.GR.1961 | Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem, a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, wielce się raduje słysząc głos oblubieńca. Takiej właśnie radości ja zaznałem w pełni. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu. | 12. | BRYTYJKA | Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, raduje się niezmiernie, słysząc głos oblubieńca. Tej właśnie radości doznaję w całej pełni. | 13. | POZNAŃSKA | Kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem, a przyjaciel oblubieńca, kiedy go słyszy, cieszy się bardzo jego głosem. Takiej właśnie radości w pełni doznaję. | 14. | WARSZ.PRASKA | Każdy, kto ma oblubienicę, sam też jest oblubieńcem, a jego przyjaciel, znajdując się w pobliżu i wsłuchując się w jego słowa, doznaje szczerej radości na głos oblubieńca. Otóż tego rodzaju radości, i to w najwyższym stopniu, właśnie ja doznaję. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Kto ma oblubienicę ten jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca stoi, słucha go oraz raduje się przyjemnością z powodu głosu oblubieńca; otóż ta moja radość została wypełniona. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kto ma u boku pannę młodą, ten jest panem młodym. Natomiast drużba pana młodego, ten, który przy nim stoi i słucha, cieszy się każdym jego słowem. Tej właśnie radości doświadczam w całej pełni. | 17. | TOR.PRZ.2023 | Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, ten, który stoi i go słucha, raduje się niezmiernie z powodu głosu oblubieńca. Dlatego też ta moja radość jest pełna. | 18. | ODN.B.BRZ.2023 | Kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i go słucha, raduje się niezmiernie z głosu oblubieńca. Tej właśnie radości doznaję w całej pełni. |
|