Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Oto się stali jako słoma, ogień je popalił: nie wybawią, dusze swej z ręki płomienia: niemasz węgła, przy którymby się ogrzali, ani komina, aby przy nim siedzieli. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Oto są jako plewa; ogień popali ich, nie wybawią ani duszy swej z mocy płomienia; nie zostanie węgla do ogrzania się, ani ognia, coby posiedzieć przy nim. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Oto są oni jak ściernisko, ogień ich spali i nie wybawią swojej duszy z mocy płomienia. Nie zostanie węgla do ogrzania się ani ognia, aby przy nim posiedzieć. | 4. | CYLKOW | Oto byli jako ścierń, - ogień ich popalił, a nie ocalili życia swego z mocy płomienia; węgla nie zostało, aby się rozgrzać, ani ogniska, aby posiedzieć przy niém. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Oto będą jak źdźbła słomiane, ogień ich spali. Nie uratują własnego życia z mocy płomieni. Nie będą to węgle do ogrzewania, to nie ognisko, by przy nim posiedzieć. | 6. | BRYTYJKA | Patrzcie, są oni jak ściernie, które pochłania ogień, nie potrafią uratować swojego życia z płomieni – to nie jest żar węgli do ogrzewania ani ognisko, by dokoła niego siedzieć. | 7. | POZNAŃSKA | Oto staną się oni jak słoma: ogień ich spali! Nie zdołają ocalić swego życia przed potęgą płomieni. A nie będzie to żar węgli po to, by się ogrzać, ani ognisko, aby przy nim usiąść. | 8. | WARSZ.PRASKA | Okaże się, że są jak słoma, którą ogień trawi; nie ujdą cało z życiem, gdy ich ogarną płomienie. Nie będzie z nich żaru dającego ciepło ani ogniska, przy którym się siada. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Oto byli jak ścierń – podpalił ich ogień; nie ocalili swojego życia z mocy płomienia; bez węgla do rozpalenia, ni ogniska, aby przy nim posiedzieć. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Oto stali się oni jak słoma! Ogień ich pochłania. Nie uratują życia z mocy płomieni! To nie żar, który ogrzewa, nie ognisko, przy którym się siedzi! |
|