1. | WUJEK.1923 | Człowiek się rodzi na pracą, a ptak na latanie. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę. |
4. | CYLKOW | Nie - człowiek na nędzę się rodzi, tak jak iskry płomienia, aby w górę się wznosiły. |
5. | KRUSZYŃSKI | człowiek bowiem rodzi się na cierpienie jako iskra błyskawicy na latanie. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | To człowiek się rodzi na cierpienie jak iskra, by unieść się w górę. |
7. | BRYTYJKA | Bo człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z pożogi, aby wysoko wzlatać. |
8. | POZNAŃSKA | Tak to człowiek rodzi się, by cierpiał, podobnie jak iskry, by wzlatywały ku górze. |
9. | WARSZ.PRASKA | To człowiek rodzi się do cierpienia jak płomień ognia do tego, by wznieść się ku górze. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Nie – człowiek się rodzi na nędzę; podobnie jak iskry płomienia, by się wznosiły w górę. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | To człowiek rodzi się na niedolę jak iskry z płomienia, by wzlatywać wysoko. |
12. | TOR.PRZ.2023 | Tak, człowiek jest zrodzony do niedoli, jak iskry wzlatujące w górę. |