1. | WUJEK.1923 | Krąży przez południe, i skłania się ku północy: przechodząc wszystko wokoło idzie wiatr, i nawraca się do okręgów swoich. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Idzie na południe, a obraca się na północy; wiatr ustawicznie krążąc idzie, a po okręgach swoich wraca się wiatr. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Wiatr idzie na południe i zawraca na północ, krąży nieustannie i znowu wraca na drogę swego krążenia. |
4. | CYLKOW | Idzie na południe, a zwraca się ku północy, wciąż krążąc idzie wiatr, a po wirach swoich wraca wiatr. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Ku południowi ciągnąc i ku północy zawracając, kolistą drogą wieje wiatr i znowu wraca na drogę swojego krążenia. |
6. | BRYTYJKA | Wiatr wieje ku południowi i skręca ku północy; wiatr ustawicznie krąży i w swym biegu okrężnym wraca. |
7. | POZNAŃSKA | Wiatr wieje ku południowi i nawraca ku północy, krąży i krąży nieustannie, podejmując od nowa swe drogi. |
8. | WARSZ.PRASKA | Wiatr wiejący na południe wraca ku północy, wiejąc bez przerwy, ciągle wraca, skąd wyszedł. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wiatr idzie, stale krążąc; idzie na południe, a zwraca się ku północy i wraca po swoich wirach. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wiatr wieje na południe, zatacza krąg na północ, krąży, krąży, wieje - i w swym krążeniu wraca. |
11. | TOR.PRZ.2023 | Wiatr wieje na południe i krąży na północ; wiatr krąży, krąży i wieje ze wszystkich stron, i zawraca. |