« Jon 1:6 Księga Jonasza 1:7 Jon 1:8 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923I rzekł mąż do towarzysza swego: Chódźcie a rzućmy losy a dowiedzmy się, dlaczego to złe na nas przyszło. I rzucili losy, i padł los na Jonasa.
2.GDAŃSKA.1881Tedy rzekł jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, abyśmy się dowiedzieli, dla kogo to złe na nas przyszło; rzucili tedy losy, i padł los na Jonasza.
3.GDAŃSKA.2017Wtedy powiedzieli jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, abyśmy się dowiedzieli, przez kogo spadło na nas to nieszczęście. Rzucili więc losy i padło na Jonasza.
4.CYLKOWI rzekli jeden do drugiego: Zabierzcie się, a rzućmy losy, abyśmy się przekonali, z czyjej przyczyny spotyka nas to nieszczęście. Rzucili tedy losy: i padł los na Jonasza.
5.TYSIĄCL.WYD5Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, a dowiemy się, z czyjego to powodu nieszczęście [spadło] na nas. I rzucili losy, a los padł na Jonasza.
6.BRYTYJKAI rzekł jeden do drugiego: Szybko! Rzućmy losy, aby się dowiedzieć, z czyjej winy spadło na nas to nieszczęście! Gdy więc rzucili losy, los padł na Jonasza.
7.POZNAŃSKAPotem rzekli jeden do drugiego: - Chodźcie, rzućmy losy, by się dowiedzieć, z czyjej winy spadło na nas to nieszczęście. Rzucili więc losy i padł los na Jonasza.
8.WARSZ.PRASKAŻeglarze zaś powiedzieli: Chodźcie, rzucimy losy, żeby się dowiedzieć, kto z nas jest winien tego nieszczęścia. A kiedy rzucili losy, los padł na Jonasza.
9.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Także powiedzieli jeden do drugiego: Zbierzcie się i rzućmy losy, abyśmy się przekonali, z czyjego powodu spotyka nas to nieszczęście. A los padł na Jonasza.
10.EIB.BIBLIA.2016.LITCzłonkowie załogi wkrótce postanowili: Rzućmy losy! Dowiedzmy się, za czyją sprawą spotyka nas to nieszczęście! Rzucili zatem losy i los padł na Jonasza.
11.TOR.PRZ.2023I powiedzieli każdy do swojego towarzysza: Przyjdźmy, rzućmy losy, aby się dowiedzieć, z powodu kogo spadło na nas to zło! Rzucili więc losy i los padł na Jonasza.