| 1. | WUJEK.1923 | Jeźli się starzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego: |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Choć się zstarzeje w ziemi korzeń jego, i w prochu obumrze pień jego: |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu; |
| 4. | CYLKOW | Choć zestarzeje się w ziemi korzeń jego, a w prochu obumiera pień jego. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | Choć zestarzał się w ziemi korzeń jego, a pień jego w prochu obumarł, |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Choć bowiem korzeń zestarzeje się w ziemi, a pień jego w piasku zbutwieje, |
| 7. | BRYTYJKA | Chociaż jego korzeń zestarzeje się w ziemii jego pień obumiera w prochu, |
| 8. | POZNAŃSKA | Choć zestarzał się w ziemi jego korzeń i w piasku pień jego obumarł, |
| 9. | WARSZ.PRASKA | Korzenie w ziemi mogą się zestarzeć, w piasku nawet pień jego zacznie obumierać, |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Chociaż w ziemi zestarzeje się jego korzeń, a pień obumiera w prochu |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Jego korzeń starzeje się w ziemi, w prochu obumiera jego pień, |
| 12. | TOR.PRZ.2023 | Jeśli zestarzeje się jego korzeń w ziemi, a jego pień umrze w prochu; |