1. | WUJEK.1923 | Rękę swą ściągnęła do mocnych rzeczy: a palce jéj ujęły wrzeciono. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono. |
4. | KRAMSTUCK | Swą ręką wrzeciono porusza, w własnej dłoni trzyma kądziel. |
5. | CYLKOW | Ręką swą sięga po wrzeciono, a palce jej ujmują przęślicę. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | {Jod} Swe ręce wyciąga po kądziel, jej palce chwytają wrzeciono. |
7. | BRYTYJKA | Wyciąga ręce po kądziel, swoimi palcami chwyta wrzeciono. |
8. | POZNAŃSKA | Swe ręce wyciąga po kądziel, a jej palce ujmują wrzeciono. |
9. | WARSZ.PRASKA | [Jod] Jej ręka sięga po kądziel, w palcach obraca wrzeciono. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Swoją ręka sięga po wrzeciona, a jej palce ujmują przęślicę. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wyciąga ręce po kądziel, jej dłoń umie chwycić wrzeciono. |
12. | TOR.PRZ.2023 | Wyciąga ręce po kądziel, a dłońmi chwyta wrzeciono. |