Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Kto daleko jest, morem umrze, a kto blisko, od miecza upadnie, a kto pozostanie i oblężon będzie, głodem umrze: i wykonam rozgniewanie moje na nich. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Ten, co będzie daleko, morem umrze, a ten, co blisko, od miecza polegnie, a ten, co zostanie, i oblężony, od głodu umrze; a tak wykonam popędliwość moję nad nimi. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Ten, co będzie daleko, umrze od zarazy, ten, co blisko, polegnie od miecza, a ten, co pozostanie i będzie oblężony, umrze od głodu. Tak dopełnię na nich swej zapalczywości. | 4. | CYLKOW | Kto w oddali od moru zginie, a kto w pobliżu od miecza legnie, a kto pozostał i w oblężeniu jest, od głodu pomrze; i tak spełnię rozjątrzenie Moje nad nimi. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Ten, co jest daleko, umrze od zarazy; ten, co jest blisko, polegnie od miecza, a ten, co pozostanie i będzie oblegany, umrze z głodu. I tak uśmierzę na nich mój gniew. | 6. | BRYTYJKA | Kto jest daleko, umrze od zarazy, a kto jest blisko, padnie od miecza; kto pozostanie i uchowa się, umrze z głodu. Tak wywrę na nich swój gniew. | 7. | POZNAŃSKA | Kto będzie daleko, umrze od zarazy; kto będzie blisko, padnie od miecza, a kto się ostoi i będzie oblężony, zginie z głodu. Tak wywrę na nich swą złość. | 8. | WARSZ.PRASKA | Kto jest daleko, zginie od zarazy, kto blisko – padnie od miecza. Reszta, pozostała przy życiu, wymrze z głodu. Tak oto wyleję na nich moje zagniewanie. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Kto w oddali zginie od moru, kto w pobliżu – polegnie od miecza, a kto pozostał i znajduje się w oblężeniu – umrze z głodu; tak spełnię nad nimi Moje rozjątrzenie. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ten, kto będzie daleko, umrze od zarazy! Ten, kto będzie blisko, padnie od miecza! Kto pozostanie i jakoś się uchowa, umrze z głodu! Tak wywrę na nich mój gniew! |
|