1. | WUJEK.1923 | Strzała raniąca język ich, zdradę mówił: usty swemi pokój z przyjacielem swym mówi, a jiotajemnie zakłada nań sidła. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Strzałą śmiertelną jest język ich, zdradę mówi; usty swemi o pokoju z przyjacielem swym mówi, ale w sercu swem zakłada nań sidła swoje. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Ich język jest śmiercionośną strzałą, wypowiada oszustwa. Jeden mówi ustami o pokoju ze swym przyjacielem, ale w sercu zastawia na niego sidła. |
4. | CYLKOW | (9:7) Strzałą wyostrzoną jest język ich, obłudę prawi; usty swemi uprzejmie rozmawia z bliźnim, ale we wnętrzu zastawia sidła swoje. |
5. | KRUSZYŃSKI | (9:7) Strzałą śmiercionośną ich język; kłamstwo wypowiadają ustami swemi; mówią bliźniemu swemu: "Pokój", a w sercu swojem stawiają zasadzkę. |
6. | TYSIĄCL.WYD1 | Zabójczą strzałą ich język, fałsz mówi; ustami mówi się z bliźnim przyjaźnie, a w sercu chowa się podstęp. |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | Ich język jest śmiercionośną strzałą, słowa z ich ust są oszustwem. Jeden do drugiego mówi: Pokój, a w sercu przygotowuje mu podstęp. |
8. | BRYTYJKA | (9:7) Ich język jest zabójczą strzałą, słowa ich ust to oszustwo: O pokoju rozmawiają ze swoim bliźnim, lecz w swoim wnętrzu gotują nań zasadzkę. |
9. | POZNAŃSKA | (9:7) Język ich jest śmiercionośną strzałą, słowa ich ust są fałszem; mówią bliźniemu swemu: "Pokój!", ale w swym wnętrzu knują zasadzkę. |
10. | WARSZ.PRASKA | Język ich – to zatruta strzała, słowa ich ust – to same oszustwa. Życzą wprawdzie swym bliźnim pokoju, ale skrycie gotują na nich zasadzkę. |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (9:7) Ich język jest wyostrzoną strzałą, plecie obłudę; swymi ustami uprzejmie rozmawia z bliźnim, lecz we wnętrzu zastawia swoje sidła. |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (9:7) Ich język to zabójcza strzała, ich usta mówią kłamstwa. Z bliźnimi mówią o pokoju, lecz w środku knują zdradę. |