Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Człowiek mądry, będzieli się z głupim prawował, choć się gniewa, choć się śmieje, nie najdzie pokoju. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie ma pokoju. | 4. | KRAMSTUCK | Mędrzec, gdy rozprawia z głupcem, bądź, że się gniewa, bądź, że żartuje, nie znajdzie swobody. | 5. | CYLKOW | Gdy mędrzec z błaznem spór toczy, czy ten się gniewa, czy śmieje, nie daje spokoju. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy mądry spiera się z głupim, ten krzyczy, śmieje się - nie ma pojednania. | 7. | BRYTYJKA | Gdy mądry wiedzie spór z głupim, to ten raz wybucha, raz się śmieje, i nie dochodzi do pojednania. | 8. | POZNAŃSKA | Gdy człowiek mądry prawuje się z głupcem, to czy [głupiec] gniewa się, czy się śmieje, i tak nie dojdzie z nim do ładu. | 9. | WARSZ.PRASKA | Gdy mądry spiera się z głupim, głupi krzyczy i się śmieje i końca sporu nie widać. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdy spór toczy mędrzec z głupcem, czy ten się gniewa, czy śmieje – nie daje spokoju. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Człowiek mądry wiedzie spór z głupim: ten raz wybucha, raz się śmieje - porozumienia brak. | 12. | TOR.PRZ.2023 | Gdy mądry człowiek spiera się z głupim człowiekiem, to ten wybucha gniewem i śmieje się szyderczo, a nie ma spokoju. |
|