Pokaż oryg. numery wersetów1. | PS.FLORIAŃSKI | (42:5b) Przecz jeś smętna, dusze moja, i przecz mie mącisz? (42:6) Pwaj w Boga, boć sie jeszcze spowiadać będę ❬jemu❭; zbawienie oblicza mego i Bog moj. | 2. | PS.PUŁAWSKI | (42:5b) Przecz jeś smętna, dusza moja, i przecz mie mącisz? (42:6) Pwaj w Boga, boć sie jeszcze będę spowiadać jemu; zbawienie oblicza mego i Bog moj. | 3. | WUJEK.1923 | Czemuś smutna, duszo moja? a czemu mię trwożysz? Miéj nadzieję w Bogu: albowiem mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Przeczże się smucisz, duszo moja, a przecz trwożysz sobą we mnie? Czekaj na Boga, albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Czemu się smucisz, moja duszo, i czemu się we mnie trwożysz? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę go wysławiał, gdyż on jest zbawieniem mego oblicza i moim Bogiem. | 6. | PS.BYCZ.1854 | Czemu korzysz-się, duszo-moja, i-czemu niepokoisz-się we-mnie? miéj-nadzieję w-Bogu; bo jeszcze będę-chwalił-Go; On zupełném zbawieniem spojrzenia-mego, i-Bogiem-moim. | 7. | GÖTZE.1937 | Czemu się smucisz, duszo moja, i jesteś zatrwożona we mnie? Ufnie wyczekuj Boga, albowiem jeszcze dziękować Mu będę, Jemu, zbawieniu memu i Bogu memu. | 8. | CYLKOW | Czemużeś zgnębiona duszo moja i zawodzisz we mnie, miéj ufność w Panu, bo jeszcze dziękczynić będę Mu, zbawieniu oblicza mego, Panu mojemu. | 9. | KRUSZYŃSKI | Dlaczego smucisz się duszo moja, i dlaczego trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę - zbawienie twarzy mej i Boga mego. | 10. | ASZKENAZY | Czemuż się poniżasz duszo ma i czemuż huczysz nademną, ufnie spoglądaj ku Bogu, gdyz jeszcze sławić Go będę za pełne wybawienie mego, z Bogiem mym zjednoczonego oblicza! | 11. | SZERUDA | Czemu się smucisz, duszo moja, i czemu się trwożysz we mnie? Ufnie oczekuj Boga, gdyż jeszcze wyznawać Go będę, że On jest zbawieniem moim i Bogiem moim. | 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (42:5) Duszo ma, czemuś zgnębiona i czemu miotasz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: zbawienie mego oblicza i mojego Boga. | 13. | TYSIĄCL.WYD5 | Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: Zbawienie mego oblicza i mojego Boga. | 14. | BRYTYJKA | Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim! | 15. | POZNAŃSKA | Czemuś strapiona, duszo moja, czemu się trwożysz we mnie? Miej nadzieję w Bogu! Jeszcze Go będę wielbił jako zbawienie moje i Boga mego. | 16. | WARSZ.PRASKA | Dlaczego więc się smucisz, moja duszo, i czemu napełniasz mnie trwogą? Zaufaj Bogu! Jeszcze Mu będę dziękował, bo jest Zbawicielem i Panem moim. | 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Czemu jesteś zgnębiona moja duszo i czemu we mnie zawodzisz? Miej ufność w Bogu, gdyż jeszcze będę Mu dziękował, dziękował mojemu Bogu za zbawienie mojej osoby. | 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Dlaczego rozpaczasz, ma duszo, I dlaczego drżysz we mnie? Ufaj Bogu, jeszcze będę Go wielbił, On moim wybawieniem i On moim Bogiem! | 19. | TOR.PRZ.2023 | Dlaczego się smucisz, moja duszo, i dlaczego jesteś we mnie zatrwożona? Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę Go wysławiał, On jest ocaleniem mojego oblicza i On moim Bogiem. |
|