Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Co mówię, nie wedle Boga mówię, ale jako wgłupstwie, wtem przedsięwzięciu pochwały. | 2. | WUJEK.1923 | Co mówię, nie mówię wedle Boga, ale jako w głupstwie w tem przechwalaniu. | 3. | RAKOW.NT | Co mówię, nie mówię wedle Pana, ale jako w nierozumie, w dufałym tym przechwalaniu. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Co mówię, nie mówięć jako od Pana, ale jako w głupstwie z strony tej bezpiecznej chluby. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Co mówię, nie mówię według Pana, ale jakby w głupocie, w tym śmiałym przechwalaniu się. | 6. | JACZEWSKI | Wszakże, wiedźcie o tem, że to, co mówię ku swej pochwale, nie jest rzeczą pobożną; dowodzi to owszem nierozsądku. | 7. | SYMON | Co mówię w tym przedmiocie chwalenia się, nie mówię wedle Boga, lecz jakoby od rzeczy. | 8. | MARIAWICI | Co mówię, nie mówię według Boga, ale jakoby w nierozumie, co się tyczy tego przechwalania. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | a co mówię w sprawie chlubienia się, nie mówię według Boga, ale jakoby od rzeczy. | 10. | DĄBR.GR.1961 | a co mówię wychwalając się, nie mówię według Boga, ale jakby od rzeczy. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | To, co powiem, nie według Pana powiem, lecz jakby w szaleństwie, mając rzekomy powód do chluby. | 12. | BRYTYJKA | To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przystępie głupoty, która bywa podłożem przechwałek. | 13. | POZNAŃSKA | To, co powiem, nie powiem w duchu Pana, lecz jakby w przystępie szaleństwa, w przekonaniu, że jest się czym chwalić. | 14. | WARSZ.PRASKA | To, co powiem, nie według Pana powiem, lecz jakby w szaleństwie, mając rzekomy powód do chluby. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Co mówię, nie mówię według Pana, ale jakby w głupocie, w owej istocie chluby. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | To, co mówię, mówię nie po myśli Pana, lecz jakby w przypływie szaleństwa. Ono jest podstawą tej chluby. | 17. | TOR.PRZ.2023 | To, co mówię, nie mówię zgodnie z myślą Pana, ale jakby w przystępie głupoty – w tej podstawie chluby. |
|