Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Między przysionkiem a ołtarzem będą płakać kapłani, słudzy Pańscy, a będą mówić: Przepuść, Panie! przepuść ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa twego na hańbę, żeby nad niem poganie panowali; przecz mówią między narody: Gdzież jest Bóg ich? | 2. | GDAŃSKA.1881 | Kapłani, słudzy Pańscy, między przysionkiem a ołtarzem niech płaczą i mówią: Przepuść, Panie! ludowi twemu, a nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby nad nimi poganie panować mieli. Przeczżeby mówiono między narodami: Gdzież jest Bóg ich? | 3. | GDAŃSKA.2017 | Niech kapłani, słudzy PANA, płaczą między przedsionkiem a ołtarzem i niech mówią: Przepuść, PANIE, swemu ludowi i nie wydawaj swego dziedzictwa na pohańbienie, aby poganie nad nimi nie panowali. Czemu mieliby mówić wśród narodów: Gdzie jest ich Bóg? | 4. | CYLKOW | Między przysionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Wiekuistego, niechaj wołają: Zmiłuj się Wiekuisty nad ludem Twoim, a nie podawaj dziedzictwa Twego na hańbę, aby panowali nad nimi poganie; czemuż mają mówić między narody: Gdzież Bóg ich? | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy! Niech mówią: Zlituj się, Panie, nad ludem Twoim, nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić mają między narodami: Gdzież jest ich Bóg? | 6. | BRYTYJKA | Niech kapłani, słudzy Pana, zapłaczą między przedsionkiem a ołtarzem i mówią: Zmiłuj się nad swoim ludem, Panie, i nie wystawiaj na hańbę swojego dziedzictwa, aby poganie szydzili z niego! Dlaczego mają mówić wśród pogańskich ludów: Gdzie jest ich Bóg? | 7. | POZNAŃSKA | Między przedsionkiem a ołtarzem niech płaczą kapłani, słudzy Jahwe, i niech wołają: "Przepuść, Panie, ludowi swemu i nie wydawaj dziedzictwa swego na hańbę, na pośmiewisko dla pogan, by nie mogli mówić między narodami: Gdzież jest ich Bóg?" | 8. | WARSZ.PRASKA | Niech między przedsionkiem a ołtarzem zaczną lamentować kapłani, zaś słudzy Pańscy niech mówią: Miej litość, o Panie, nad Twoim ludem, nie wydawaj na pohańbienie dziedzictwa Twego, by się z nas nie naigrywały żadne inne narody pytając: Gdzież jest ten ich Pan Bóg? | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, niech wołają słudzy WIEKUISTEGO: WIEKUISTY! Zmiłuj się nad Twym ludem, nie dawaj na hańbę Twojego dziedzictwa, by nad nimi panowali poganie. Czemu narody mają mówić: Gdzie ich Bóg? | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Niech słudzy PANA, kapłani, zapłaczą między przedsionkiem a ołtarzem. Zmiłuj się - niech powiedzą - nad swym ludem, PANIE, i nie wydawaj swego dziedzictwa na hańbę! Niech narody nie panują nad nim! Dlaczego mają drwić pomiędzy ludami: Gdzie się podział ich Bóg? | 11. | TOR.PRZ.2023 | Niech kapłani, słudzy Jhwh, płaczą między przedsionkiem, a ołtarzem, i niech mówią: Zlituj się, Jhwh, nad swoim ludem i nie wydawaj swojego dziedzictwa na hańbę, aby obce narody nad nimi nie panowały. Dlaczego mieliby mówić wśród ludów: Gdzie jest ich Bóg? |
|