1. | BUDNY.1574 | A ku sobie przyszedszy, rzekł: jako mnodzy najemnicy ojca mego obfitują chlebami, a ja głodem ginę. |
2. | WUJEK.1923 | A przyszedłszy ku sobie, rzekł: Jako wiele najemników w domu ojca mego mają dosyć chleba, a ja tu głodem umieram! |
3. | RAKOW.NT | A k sobie przyszedszy, rzekł: Jako wiele najemników Ojca mego obfitują w chleby, a ja głodem ginę! |
4. | GDAŃSKA.1881 | Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę! |
5. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy opamiętał się i powiedział: Iluż to najemników mego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja z głodu ginę. |
6. | SZCZEPAŃSKI | Toteż wszedłszy w siebie, rzekł: Iluż najemników [w domu] mego ojca ma dosyć chleba, a ja tu z głodu ginę! |
7. | MARIAWICI | A wszedłszy sam w siebie, rzekł: Jak wiele najemników w domu ojca mego mają dostatek chleba, a ja tu z głodu umieram. |
8. | BIESZK.ŁUK.1931 | To też wszedłszy w siebie, rzekł: Iluż to najemników w domu ojca mego ma chleba poddostatkiem; a ja tu głodem przymieram! |
9. | GRZYM1936 | A wtedy wszedł w siebie i rzekł: Iluż najemników ma pod dostatkiem chleba w domu ojca mego, a ja tu głodem przymieram. |
10. | DĄBR.WUL.1973 | Zastanowiwszy się tedy rzekł: Iluż to najemników w domu ojca mego ma dosyć chleba, gdy ja tu głodem przymieram? |
11. | DĄBR.GR.1961 | Zastanowiwszy się więc powiedział sobie: Iluż to najemników w domu mego ojca ma dosyć chleba, gdy ja tu głodem przymieram? |
12. | TYSIĄCL.WYD5 | Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. |
13. | BRYTYJKA | A wejrzawszy w siebie, rzekł: Iluż to najemników ojca mojego ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. |
14. | POZNAŃSKA | Zastanowiwszy się nad sobą, powiedział: Iluż to najemników mego ojca ma chleba pod dostatkiem, a ja tu ginę z głodu? |
15. | WARSZ.PRASKA | Zastanowiwszy się nad sobą, powiedział: Tylu służących w domu mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja przymieram tu głodem. |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś kiedy przyszedł do siebie, powiedział: Ilu najemników mojego ojca ma w obfitości chleby, a ja tu ginę z głodu. |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wtedy oprzytomniał: Iluż to najemników mego ojca - pomyślał - ma chleba pod dostatkiem, a ja tu z głodu ginę. |
18. | TOR.PRZ. | A gdy wejrzał w siebie, powiedział: Jak wielu najemników mojego ojca ma obfitość chleba, a ja tu głodny ginę! |