| 1. | BUDNY.1574 | A on odpowiedając, rzekł ojcu: Oto tak wiele lat robię tobie, a nigdy przykazania twego nie przestąpiłem, a nie dałeś mi nigdy ani koźlęcia, żebym się z przyjacioły memi poweselił. |
| 2. | WUJEK.1923 | Lecz on odpowiedziawszy, rzekł ojcu swemu: Oto tak wiele lat służę tobie, i nigdym nie przestąpił rozkazania twego, a nigdyś mi nie dał koźlęcia, żebych używał z przyjacioły moimi. |
| 3. | RAKOW.NT | A on odpowiedziawszy rzekł Ojcu: Oto tak wiele lat służę tobie, a nigdym przykazania twego nie przestąpił; a mnieś nigdy nie dał kozła, żebym się z przyjacioły mymi rozweselił. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | A on odpowiadając, rzekł ojcu: Oto przez tak wiele lat służę tobie, a nigdym nie przestąpił przykazania twego; wszakżeś mi nigdy nie dał koźlęcia, abym się z przyjacioły moimi weselił. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | A on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twego przykazania, jednak nigdy nie dałeś mi koźlęcia, abym się weselił z moimi przyjaciółmi. |
| 6. | SZCZEPAŃSKI | On jednak odpowiadając rzekł do ojca {swego}: Oto tyle lat ci służę, i nigdy polecenia twego nie przekroczyłem, - ty zaś nie dałeś mi nigdy koźlęcia, bym <wesoło> mógł ucztować z przyjaciółmi swymi. |
| 7. | MARIAWICI | Lecz on odpowiadając, rzekł ojcu swojemu: Oto tak wiele lat służę ci i nigdym nie przestąpił rozkazania twego, a nigdyś mi nie dał koźlęcia, abym używał z przyjaciółmi moimi, |
| 8. | BIESZK.ŁUK.1931 | On jednak odpowiedział ojcu swemu temi słowy: Jak to? Tyle już lat służę tobie, niby niewolnik, i nigdym nie przestąpił żadnego z rozkazów twoich. A nigdyś mi nie dał nawet koźlęcia na wesołą ucztę z przyjaciółmi moimi. |
| 9. | GRZYM1936 | Ale on tak odpowiedział ojcu: Od tylu lat już ci służę i nigdy nie przestąpiłem woli twojej, a ty nawet koźlęcia mi nie dałeś, żeby sobie użył z przyjaciółmi moimi. |
| 10. | DĄBR.WUL.1973 | Lecz on odpowiadając rzekł ojcu swemu: Oto przez tyle lat służę tobie i nigdym nie przestąpił rozkazu twego, a nigdyś mi nie dał koźlęcia, abym ucztował z przyjaciółmi mymi. |
| 11. | DĄBR.GR.1961 | Lecz on odpowiadając rzekł ojcu: Oto przez tyle lat służę tobie i nigdym nie przestąpił rozkazu twego, a nigdy mi nie dałeś koźlęcia, abym ucztował z przyjaciółmi moimi. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD5 | Lecz on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. |
| 13. | BRYTYJKA | Ten zaś odrzekł ojcu: Oto tyle lat służę ci i nigdy nie przestąpiłem rozkazu twego, a mnie nigdy nie dałeś nawet koźlęcia, bym się mógł zabawić z przyjaciółmi mymi. |
| 14. | POZNAŃSKA | On zaś rzekł do ojca: Tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu, a nie dałeś mi nigdy koźlęcia, abym się radował z przyjaciółmi. |
| 15. | WARSZ.PRASKA | On zaś odpowiadając rzekł do ojca: Oto już tyle lat służę ci, nigdy nie wykroczyłem przeciwko twoim nakazom, a jednak nie dałeś mi nawet koźlęcia, żebym się zabawił z moimi przyjaciółmi. |
| 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A on odpowiadając, rzekł ojcu: Oto tak wiele lat ci służę i nigdy nie zlekceważyłem twojego przykazania, a nie dałeś mi nigdy kozła, abym się weselił z moimi przyjaciółmi. |
| 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ale on był nieprzejednany: Służę ci od lat - wypominał - szanuję każdy twój rozkaz, a ty nigdy nie dałeś mi choćby koźlątka, bym się zabawił z przyjaciółmi. |
| 18. | TOR.PRZ. | A on w odpowiedzi, rzekł ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego przykazania; a mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, abym radował się ze swoimi przyjaciółmi. |