| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (29:7) Ale ja rzekł jeśm w opłwitości mojej: Nie poruszon będę na wieki. |
| 2. | PS.PUŁAWSKI | (29:7) Ale ja rzekł jeśm w opłwitości mojej: Nie poruszon będę na wieki. |
| 3. | WUJEK.1923 | (30:7) A jam rzekł w dostatku moim: Nie będę poruszony na wieki. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | (30:7) Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | Powiedziałem w czasie mej pomyślności: Nigdy się nie zachwieję. |
| 6. | PS.BYCZ.1854 | (30:7) Więc-ja, rzekłem, w-spokojności-mojéj: Nie zachwieję-się nigdy. |
| 7. | GÖTZE.1937 | (30:7) Lecz ja rzekłem w pomyślności swojej: nigdy się nie zachwieję. |
| 8. | CYLKOW | (30:7) A ja rzekłem w powodzeniu mojém: nie zachwieję się na wieki. |
| 9. | KRUSZYŃSKI | (30:7) A ja w spokoju mym rzekłem: "Nie zachwieję się na wieki"! |
| 10. | ASZKENAZY | (30:7) Toż ja myślałem w mej płochości, że nie będę wzruszon na wieki. |
| 11. | SZERUDA | (30:7) Rzekłem w pewności siebie: Już nie zachwieję się na wieki. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (29:7) A ja ufając sobie powiedziałem: «Nigdy się nie zachwieję». |
| 13. | TYSIĄCL.WYD5 | (30:7) A ja powiedziałem pewny siebie: Nigdy się nie zachwieję. |
| 14. | BRYTYJKA | (30:7) A ja, pewny siebie, powiedziałem: Nie zachwieję się na wieki. |
| 15. | POZNAŃSKA | (30:7) A ja myślałem, beztroski i pewien siebie: "Nigdy się nie zachwieję!" |
| 16. | WARSZ.PRASKA | (30:7) I tak w pełni swego szczęścia myślałem, że nie upadnę nigdy. |
| 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (30:7) Więc ja, w moim powodzeniu powiedziałem: Na wieki się nie zachwieję. |
| 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (30:7) A ja, gdy mi się wiodło, powiedziałem: Nie zachwieję się na wieki. |
| 19. | TOR.PRZ. | A ja powiedziałem w czasie mej pomyślności: Nigdy się nie zachwieję. |