Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Mąż, któremu Bóg dał bogactwa i majętności i sławę, i nie schodzi niwczem duszy jego we wszystkiem, czego jedno żąda: lecz mu Bóg nie dał téj mocy, aby pożywał z tego: ale człowiek obcy ono pożre. Toć jest marność i nędza wielka. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Gdy któremu człowiekowi Bóg dał bogactwa, i majętność, i sławę, tak że na niczem nie schodzi duszy jego, czegokolwiek żąda, jednak nie daje mu Bóg mocy pożywać tego: ale obcy człowiek pożera je. Toć jest marność i bieda ciężka. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Gdy jakiemuś człowiekowi Bóg dał bogactwo, majątek i sławę, tak że nie brakuje jego duszy nic z tego, czegokolwiek by pragnął, jednak Bóg nie daje mu możliwości spożywać tego, ale spożywa to obcy człowiek. Jest to marnością i ciężką niedolą. | 4. | CYLKOW | Niejednego obdarza Bóg bogactwem i włościami i sławą, tak że nie zbywa duszy jego na niczem z wszystkiego czegoby zapragnął; ale nie użyczył mu Bóg tej mocy, żeby z tego używał, lecz używa tego obcy - jest to marność i bieda ciężka. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Użyczył Bóg komuś bogactwa i skarbów, i sławy - tak że nie zbraknie mu niczego, czego tylko zapragnie - a tego używać Bóg mu nie pozwala, lecz obcy człowiek tego używa: to marność i przykre cierpienie. | 6. | BRYTYJKA | Gdy Bóg daje człowiekowi bogactwo i skarby, i sławę, tak że mu niczego nie brakuje, czego tylko może zapragnąć, a jednak Bóg nie pozwala mu z tego korzystać, lecz obcy z tego korzysta – jest to marność i przykre cierpienie. | 7. | POZNAŃSKA | Zdarza się, że Bóg udzielił człowiekowi bogactwa, skarbów i sławy, tak że nie brak mu nic z tego, czego by zapragnął; Bóg wszakże nie dopuszcza, by z nich korzystał, gdyż człowiek obcy ich używa. Jest to marność i ciężka niedola. | 8. | WARSZ.PRASKA | Bo Oto zdarza się, że jest jakiś człowiek którego Bóg obdarzył bogactwami, skarbami i zaszczytami. Nie brak mu niczego. Ale Bóg nie pozwala mu nacieszyć się tym wszystkim, lecz sprawia, że ktoś inny, całkiem obcy, będzie z tego korzystał. Czy nie jest to marność i powód do prawdziwego cierpienia? | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Bóg niejednego obdarza bogactwem, posiadłościami i sławą, tak, że jego duszy nie brakuje niczego, ze wszystkiego czego zapragnie; ale Bóg nie użyczył mu mocy, żeby z tego korzystał lecz obcy tego używa. To też jest marnością i ciężką biedą. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Chodzi o przypadek, w którym Bóg daje człowiekowi wielki majątek i sławę, tak że ma on wszystko, czego zapragnął, jednak Bóg nie pozwala mu z tego korzystać. Przeciwnie, ze zgromadzonych dóbr korzysta człowiek obcy. To właśnie jest tą marnością i bolesnym nieszczęściem. | 11. | TOR.PRZ.2023 | Człowiekowi, któremu Bóg dał bogactwo, majątek i sławę, i nie brakuje jego duszy niczego, czego pragnie – a Bóg nie daje mu możliwości spożywać tego, ale spożywa to obcy człowiek. To także jest marnością i bolesnym złem. |
|