Pokaż oryg. numery wersetów1. | ZOFII.UWSP.IJP | S jutra rzeczesz: „Kto mi da wieczor?”, a z wieczora: „Kto mi da jutro?” prze strach sierca twego, jimże to się straszył, a prze to, coż uźrzysz oczyma swyma. | 2. | WUJEK.1923 | Po ranu będziesz mówił: Kto mi da wieczór? a w wieczór: Kto mi da zaranie? dla strwożenia serca twego, którem się strachać będziesz, i dla tego, co widzieć będziesz oczyma twemi. | 3. | GDAŃSKA.1881 | Rano rzeczesz: Któż mi da wieczór? a w wieczór rzeczesz: Któż mi da zaranie? dla trwogi serca twego, którą się zatrwożysz, i dla tego, na co oczyma twemi patrzeć musisz. | 4. | GDAŃSKA.2017 | Rano powiesz: Oby już był wieczór, a wieczorem powiesz: Oby już był ranek; z powodu strachu w twoim sercu, który będziesz odczuwać, i z powodu tego, co zobaczą twoje oczy. | 5. | CYLKOW | Zrana powiesz: »gdyby téż nastał wieczór!« a wieczorem powiesz: »gdyby téż nastał poranek!« - dla trwogi serca twego, która cię ogarnie, i dla widoku oczu twoich, jaki zobaczysz. | 6. | KRUSZYŃSKI | Rankiem powiesz: "Kto mi da wieczór?", a wieczorem powiesz: "Kto mi da ranek?" - z powodu lęku serca, jaki przeżywać będziesz i widoku tego, na co oczyma swemi spojrzysz. | 7. | MIESES | Rankiem będziesz mówił: „[O!] któż da [mi] wieczór?”, a wieczorem będziesz mawiał: „[O!] któż da [mi] ranek?” – skutkiem lęku serca twego, którego doznawasz, [jak] i na widok tego, co oczy twoje ujrzą. | 8. | TYSIĄCL.WYD5 | Rano powiesz: Któż sprawi, by nadszedł wieczór, a wieczorem: Któż sprawi, by nadszedł poranek - a to ze strachu, który twe serce będzie odczuwać na widok, jaki stanie przed twymi oczami. | 9. | BRYTYJKA | Rano będziesz mówił: Oby już był wieczór, a wieczorem będziesz mówił: Oby już było rano, z powodu trwogi twego serca, która cię ogarnie, i na widok tego, co będziesz oglądał twymi oczyma. | 10. | POZNAŃSKA | Rano powiesz: "Oby już był wieczór", a wieczorem powiesz: "Oby już był ranek" - z powodu lęku, który będzie odczuwało twe serce, i na skutek widziadeł, jakie zobaczą twe oczy. | 11. | WARSZ.PRASKA | Rano powiecie sobie: Czy doczekamy jeszcze wieczora? A wieczorem zapytacie: Czy będzie nam dane doczekać poranka? A wszystko to z powodu bojaźni dręczącej wasze serca i z powodu tego wszystkiego, na co będą patrzyły wasze oczy. | 12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Z rana powiesz: Gdyby już nastał wieczór; a wieczorem powiesz: Gdyby już nastał poranek – z powodu trwogi twojego serca, która cię ogarnie, oraz z powodu widoku twoich oczu, jaki zobaczysz. | 13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Rano będziesz wzdychał: Oby już był wieczór. A wieczorem powiesz: Oby już był poranek. Ponieważ w twoim sercu panować będzie lęk i przerażać cię będzie to, co zobaczą twe oczy. |
|