| 1. | WUJEK.1923 | (2:23) I posieję ją, sobie w ziemi i zmiłuję się nad tą, która była bez miłosierdzia. (2:24) I rzekę nie ludowi memu: Lud mój jesteś ty, a on rzecze: Bóg mój jesteś ty. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | Bo ją sobie rozsieję na ziemi, a zmiłuję się nad tą, co była w niełasce, i rzekę do tego, co nie był ludem moim: Tyś jest lud mój! a on rzecze: Tyś jest Bóg mój. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | Zasieję go sobie na ziemi i zlituję się nad tym, który nie dostąpił miłosierdzia, i powiem do tego, który nie był moim ludem: Ty jesteś moim ludem! A on powie: Ty jesteś moim Bogiem. |
| 4. | CYLKOW | (2:25) I zasieję ich sobie w kraju, i ułaskawię "nieułaskawioną", i zawołam do "Lo-ammi": tyś lud mój! on zaś zawoła: tyś Bóg mój! |
| 5. | MICHALSKI | (2:25) I posieję ją sobie na ziemi, i ukocham Bezmiłość i powiem Niemojemuludowi: tyś jest lud mój a on powie: Bóg mój! |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Rozsieję go po kraju, zlituję się nad Lo-Ruchama, powiem do Lo-Ammi: Ludem moim jesteś, a on odpowie: Mój Boże! |
| 7. | BRYTYJKA | (2:25) I zasieję sobie lud w kraju, i zmiłuję się nad Niemiłowaną, i powiem do Nie-ludu: Ty jesteś moim ludem, a on powie: Boże mój! |
| 8. | POZNAŃSKA | Zasieję go wtedy w kraju, okażę miłosierdzie "Nie doznającej miłosierdzia", powiem do "Nie mojego ludu": "Tyś moim ludem", a on odpowie: "Boże mój!" |
| 9. | WARSZ.PRASKA | I rozsieję go po całym kraju, i znów pokocham Nielubę moją. Do ludu Niemojego znów powiem Mój ludu, a on mi odpowie: Mój Pan Bóg. |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (2:25) Zasieję ich sobie w kraju, ułaskawię – Lo–Ruchamę, i zawołam do Lo–Ammi – Tyś Mój lud! A on zawoła: Tyś mój Bóg! |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (2:25) I zasieję ją sobie w ziemi, zlituję się nad Litości-jej-odmówiono i powiem do Nie-mojego-ludu: Jesteś Moim-ludem. A on Mi odpowie: Mój Boże! |
| 12. | TOR.PRZ.2023 | Zasieję ją sobie na ziemi i zlituję się nad Lo-Ruchamą, i powiem do Lo-Ammi: Ty jesteś moim ludem! A on powie: Ty jesteś moim Bogiem. |