| 1. | WUJEK.1923 | I stało się tak. A wstawszy w nocy wycisnąwszy runo, napełnił miednicę rosy. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | I stało się tak; bo wstawszy nazajutrz, ścisnął runo, i wyżdżął rosy z runa pełną czaszę wody. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | I tak się stało. Gdy wstał nazajutrz, ścisnął runo i wycisnął rosę z runa – pełną czaszę wody. |
| 4. | CYLKOW | Tak też stało się. Gdy bowiem wstał nazajutrz wczesnym rankiem i wyżął runo, wycisnął pełną czarę wody. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | I tak się stało. Następnego dnia wstał rano, wyżął runo i wycisnął rosę z runa, napełniając czarę wodą. |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Tak uczynił. Kiedy rano wstał i ścisnął wilgotne runo, wycisnął z runa pełną czaszę wody. |
| 7. | BRYTYJKA | I tak się stało. Gdy bowiem wstał nazajutrz i ścisnął runo, wygniótł z runa tyle rosy, że czasza była pełna wody. |
| 8. | POZNAŃSKA | I stało się tak. Kiedy nazajutrz wstał wczesnym rankiem i wyżął runo, wycisnął rosę z runa: pełną czarę wody. |
| 9. | WARSZ.PRASKA | A kiedy rano wstał i ścisnął w ręku wełnę, uzbierało się całe naczynie wody. |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Tak też się stało. Bowiem gdy nazajutrz wstał wczesnym rankiem i wyżął runo, wycisnął pełną misę wody. |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Jak prosił, tak się stało. Gdy wstał nazajutrz i ścisnął runo, wycisnął z runa rosę - pełny kubek wody. |