1. | PS.FLORIAŃSKI | (75:6) Od pokarania twego, Boże Jakobow, drzemali wszystcy, jiż wsiadali są na konie. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (75:6) Od poswarzenia twego, Boże Jakobow, drzemali, jiż wsiadali na konie. |
3. | WUJEK.1923 | (76:7) Od fukania twego, Boże Jakób, drzemali ci, co wsiadli na konie. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (76:7) Od gromienia twego, o Boże Jakóbowy! twardo zasnęły i wozy i konie. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Od twego gromienia, Boże Jakuba, mocno zasnęły wozy i konie. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (76:7) Od-zgromienia-Twojego, o-Boże Jakóba! osłupiały, i-wozy, i-konie. |
7. | GÖTZE.1937 | (76:7) Od gromienia Twego, Boże Jakóba, twardo zasnęli jak konie, tak jeźdźcy. |
8. | CYLKOW | (76:7) Od grozy Twojéj, Panie Jakóba, strętwiały jeździec i koń. |
9. | KRUSZYŃSKI | (76:7) Od zgromienia Twego, Boże Jakobów, twardo zasnęły wozy i konie. |
10. | ASZKENAZY | (76:7) Od fukania Twego, Boże Jakóba, zdrętwiała i jazda i koń. |
11. | SZERUDA | (76:7) Od gromu Twego, Boże Jakuba, padły odurzone zarówno wozy jak i rumaki. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (75:7) Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (76:7) Od Twojej groźby, Boże Jakuba, zdrętwiały rydwany i konie. |
14. | BRYTYJKA | (76:7) Od groźby twojej, Boże Jakuba, Zdrętwiały wozy i konie. |
15. | POZNAŃSKA | (76:7) Na groźbę Twoją, Boże Jakuba, zastygli w bezruchu jeźdźcy i konie. |
16. | WARSZ.PRASKA | (76:7) Gdy zaczynasz grozić, o Boże Jakuba, nieruchomieją rydwany i konie. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (76:7) Od Twojej grozy, Panie Jakóba, zdrętwieli – jeździec i koń. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (76:7) Na Twój zew, Boże Jakuba, Znieruchomiał rydwan i koń! |
19. | TOR.PRZ.2023 | Od Twojego napomnienia, Boże Jakuba, pogrążył się we śnie woźnica i koń. |