| 1. | PS.FLORIAŃSKI | (130:3) Acz nieśmiernie jeśm rozumiał, ale pow❬y❭szał jeśm duszę moję, (130:4) jako jest otkarmieno nad macierzą swoją, takież otpłata ❬w❭ duszy mojej. |
| 2. | PS.PUŁAWSKI | (130:3) Acz nieśmiernie jeśm rozumiał, ale powyszał jeśm duszę moję, (130:4) jako oddojony nad macierzą swoją, ta❬ko❭ odpłata w duszy mojej. |
| 3. | WUJEK.1923 | Jeźlim nie pokornie rozumiał, alem wywyższał duszę moję: jako dzieciątko ostawione u matki swojéj, tak odpłata na duszy mojéj. |
| 4. | GDAŃSKA.1881 | Izalim nie położył i nie uspokoił duszy mojej, jako dziecię odstawione od matki swej? odstawionemu dziecięciu była podobna we mnie dusza moja. |
| 5. | GDAŃSKA.2017 | Doprawdy uciszyłem i uspokoiłem swoją duszę jak dziecko odstawione od piersi swej matki; moja dusza jest jak dziecko odstawione. |
| 6. | PS.BYCZ.1854 | Czy nie dałem-uspokoić-się, i-uciszyć, żądzy-mojéj? jak-odłączoné-od-piersi, przy matce-swéj, dziecię, tak-odłączyła się, wemnie, żądza-moja. |
| 7. | GÖTZE.1937 | Zaprawdę uspakajałem i uśmierzałem duszę moją. Podobna dziecięciu odstawionemu u swej matki, podobna odstawionemu dziecięciu jest dusza moja we mnie. |
| 8. | CYLKOW | Czyliż nie koiłem i nie uciszałem duszy mojéj jak niemowlę przy matce swojéj, jak niemowlę we mnie dusza moja. |
| 9. | KRUSZYŃSKI | Izali dusza moja nie była cicha i spokojna, jako dziecię odstawione od matki swej? Czy dusza moja nie była jako dziecię odstawione? |
| 10. | ASZKENAZY | Jenom zrównał i przyrównał duszę moją, niby do dziecka odstawionego na piersiach swej matki, jako dziecko odstawione jest nademną dusza ma. |
| 11. | SZERUDA | Zaiste, uciszyłem i uspokoiłem swą duszę; jak dziecię odstawione na (łonie) swej matki, tak we mnie spokojna dusza moja. |
| 12. | TYSIĄCL.WYD1 | (130:2) Przeciwnie: wprowadziłem ład i pokój do mojej duszy. Jak dziecko na łonie swej matki, jak dziecko — tak we mnie jest moja dusza. |
| 13. | TYSIĄCL.WYD5 | Przeciwnie: zaprowadziłem ład i spokój w mojej duszy. Jak niemowlę u swej matki, jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza. |
| 14. | BRYTYJKA | Zaiste, uciszyłem i uspokoiłem mą duszę; Jak dziecię odstawione od piersi u swej matki, Tak we mnie spokojna jest dusza moja. |
| 15. | POZNAŃSKA | Nie, jam uciszył i uspokoił mą duszę: jak niemowlę na łonie swej matki, jak niemowlę, tak we mnie dusza moja. |
| 16. | WARSZ.PRASKA | Pozwalam mojej duszy trwać w spokoju i ciszy. Jak małe dziecko u stóp matki, tak we mnie przebywa ma dusza. |
| 17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Czyż nie koiłem oraz nie uciszałem mojej duszy, podobnie jak niemowlę przy swojej matce; bo jak niemowlę jest we mnie moja dusza. |
| 18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Przeciwnie, uspokoiłem mą duszę Jak niemowlę nakarmione piersią matki, Moja dusza była jak u niemowlęcia. |
| 19. | TOR.PRZ. | Przeciwnie, uspokoiłem i uciszyłem swoją duszę jak niemowlę odstawione od piersi swojej matki; moja dusza jest jak u niemowlęcia. |