Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Bo Zebul, przełożony nad miastem, usłyszawszy słowa Gaal, syna Obed, rozgniewał się bardzo, | 2. | GDAŃSKA.1881 | A usłyszawszy Zebul, przełożony miasta onego, słowa Gaala, syna Obedowego, zapalił się gniew jego. | 3. | GDAŃSKA.2017 | A gdy Zebul, przełożony tego miasta, usłyszał słowa Gaala, syna Obeda, zapłonął gniewem. | 4. | CYLKOW | Gdy jednak usłyszał Zebul, naczelnik miasta, o mowach Gaala, syna Ebeda, wspłonął gniew jego. | 5. | KRUSZYŃSKI | A dowiedziawszy się Zebul, naczelnik miasta, o słowach Gaala, syna Ebeda, zapłonął swoim gniewem. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Słowa Gaala, syna Ebeda, usłyszał Zebul, zwierzchnik tego miasta, i uniósł się gniewem. | 7. | BRYTYJKA | A gdy Zebul, dowódca miasta, usłyszał słowa Gaala, syna Obeda, wpadł w gniew | 8. | POZNAŃSKA | A gdy Zebul, zarządca miasta, usłyszał słowa Gaala, syna Obeda, zapłonął gniewem. | 9. | WARSZ.PRASKA | Zebul, naczelnik miasta, dowiedział się o tym, co mówił Gaal, syn Obeda, i zapłonął wielkim gniewem. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A gdy Zebul – naczelnik miasta, usłyszał o mowach Gaala, syna Ebeda, zapłonął jego gniew. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy Zebul, zarządca miasta, usłyszał słowa Gaala, syna Ebeda, zawrzał gniewem. |
|