| 1. | WUJEK.1923 | A gdy się wkoło obeszły dni biesiady, posyłał do nich Job i poświęcał je, a wstawszy rano, ofiarował całopalenia za każdego z nich. Bo mówił: By snadź nie zgrzeszyli synowie moi a nie błogosławili Bogu w sercach swoich. Tak czynił Job po wszystkie dni. |
| 2. | GDAŃSKA.1881 | A gdy wkoło obeszły dni uczty, posyłał Ijob, a poświęcał ich, a wstawając rano sprawował całopalenia według liczby ich wszystkich; bo mówił Ijob: Podobno zgrzeszyli synowie moi, a złorzeczyli Bogu w sercach swych. Tak czynił Ijob po one wszystkie dni. |
| 3. | GDAŃSKA.2017 | A gdy minęły dni uczty, Hiob posyłał i poświęcał ich. Potem wstawał wczesnym rankiem i składał całopalenia stosownie do ich liczby. Mówił bowiem Hiob: Może moi synowie zgrzeszyli i złorzeczyli Bogu w swoich sercach. Tak Hiob czynił zawsze. |
| 4. | CYLKOW | Gdy tedy uczty te kolej swą ukończyły, posłał Ijob i poświęcił ich; następnie wstał wczesnym rankiem i składał dla każdego z nich całopalenie. Myślał bowiem Ijob: Może zgrzeszyły dzieci moje i zrzekły się Boga w sercu swem! Tak czynił Ijob regularnie. |
| 5. | KRUSZYŃSKI | A kiedy krąg dni uczty się skończył, Job przysłał po nich, aby ich oczyścić; wstawał wcześnie rano, składał za nich wszystkich odpowiednią liczbę ofiar całopalnych, mawiał bowiem Job: "Może synowie moi obrazili Boga w sercu swoim!" Tak czynił Job za każdym razem. |
| 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy mijał czas ucztowania, Hiob dbał o to, by dokonywać ich oczyszczenia. Wstawał wczesnym rankiem i składał całopalenie stosownie do ich liczby. Bo mówił Hiob do siebie: Może moi synowie zgrzeszyli i złorzeczyli Bogu w sercach? Hiob zawsze tak postępował. |
| 7. | BRYTYJKA | A gdy minęły dni uczty, posyłał Job po nich, aby ich poświęcić: wstawał wczesnym rankiem i składał całopalenia za każdego z nich. Myślał bowiem Job: Może zgrzeszyli moi synowie i znieważyli Boga w swych sercach; tak czynił Job zawsze. |
| 8. | POZNAŃSKA | A kiedy kolejność dni biesiadnych się zamknęła, Job posyłał po nich, aby ich oczyścić. Potem wstawał wczesnym rankiem i składał za każdego z nich całopalną ofiarę, tak sobie mówiąc: - Może synowie moi zgrzeszyli i obrazili Boga w sercu swoim. Tak Job postępował zawsze. |
| 9. | WARSZ.PRASKA | Kiedy mijały dni uczty, Hiob pamiętał zawsze o tym, żeby dokonać oczyszczenia. Wstawał wczesnym rankiem i składał tyle ofiar całopalenia, ile miał dzieci. Mawiał bowiem zawsze: Może któreś z moich dzieci zgrzeszyło i obraziło Boga w swoim sercu? Tak postępował Hiob zawsze. |
| 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A gdy uczty ukończyły swą kolejność, Ijob posyłał i ich umacniał; następnie wstawał wczesnym rankiem i za każdego z nich składał całopalenie. Bowiem Ijob myślał: Może zawiniły moje dzieci i w swym sercu zrzekły się Boga. Więc Ijob czynił tak regularnie. |
| 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kiedy mijał kolejny cykl uczt, Job dokonywał poświęcenia swych dzieci. Wstawał wczesnym rankiem i za każde z nich składał całopalenia. Myślał bowiem tak: Może któreś z moich dzieci zgrzeszyło i znieważyło Boga w swym sercu? Tak postępował Job zawsze. |
| 12. | TOR.PRZ.2023 | A gdy mijał kolejny cykl dni uczty, wtedy posyłał po nich Hiob, aby ich poświęcić. Potem wstawał rano i za każdego z nich składał ofiary całopalne. Bo mówił Hiob: Może moi synowie zgrzeszyli i znieważyli Boga w swoich sercach. Tak Hiob czynił po wszystkie dni. |