1. | ZOFII.UWSP.IJP | I otpowiedział Abraham: „Bociem jednego poczuł, będę mowić ku Bogu memu, acz jeśm pierść a popioł. |
2. | WUJEK.1923 | A odpowiadając Abraham rzekł: Iżem raz począł, będę mówił do Pana mego, aczem proch i popiół. |
3. | GDAŃSKA.1881 | A odpowiadając Abraham rzekł: Otom teraz zaczął mówić do Pana mego, aczem ja proch i popiół. |
4. | GDAŃSKA.2017 | A Abraham odpowiedział: Oto ośmielam się teraz mówić do mojego Pana, choć jestem prochem i popiołem. |
5. | NEUFELD.1863 | I odpowiedział Abraham i rzekł: otóż odważam się mówić do Pana mojego, lubo ja jestem prochem i popiołem. |
6. | CYLKOW | I odpowiedział Abraham i rzekł: Otóż przedsięwziąłem mówić do Pana, choć ja proch i popiół: |
7. | KRUSZYŃSKI | Abraham odpowiadając, rzekł: "Oto pozwól, że ośmielam się mówić do Pana - ja, pył i popiół. |
8. | MIESES | Abraham odrzekł, mówiąc: „Oto postanowiłem mówić do Pana Mojego, pomimo iż jestem prochem, popiołem: |
9. | SPITZER.1937 | Tedy odpowiedział Abraham i rzekł: – Otóż odważyłem się przemówić do Pana mego, gdy ja przecież jestem proch i popiół. |
10. | TYSIĄCL.WYD5 | Rzekł znowu Abraham: Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. |
11. | BRYTYJKA | Odpowiedział Abraham i rzekł: Oto ośmielam się jeszcze mówić do Pana mego, choć jestem prochem i popiołem. |
12. | POZNAŃSKA | Odpowiadając Abraham rzekł: - Oto ośmielam się mówić do mego Pana, choć jestem tylko popiołem i prochem. |
13. | WARSZ.PRASKA | Odpowiedział na to Abraham: Niech mi będzie wolno jeszcze raz przemówić do Ciebie, o Panie, choć jestem tylko prochem i pyłem. |
14. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A Abraham odpowiedział i rzekł: Otóż postanowiłem mówić do Pana, chociaż ja jestem prochem i popiołem. |
15. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Abraham znów się odezwał: Wybacz, Panie, że ośmielam się do Ciebie mówić - ja, proch i popiół. |