1. | WUJEK.1923 | Co się przechwalasz dolinami? spłynęła dolina twoja, córko pieszczona! któraś ufała w skarbiech twoich i mówiłaś: Któż przyjdzie do mnie? |
2. | GDAŃSKA.1881 | Cóż się przechwalasz dolinami? Spłynęła dolina twoja, o córko uporna! która ufasz w skarbach twoich, mówiąc: Któż przyciągnie przeciwko mnie? |
3. | GDAŃSKA.2017 | Czemu się chlubisz dolinami? Twoja dolina spłynęła, córko buntownicza, która ufasz swym skarbom, mówiąc: Któż nadciągnie przeciwko mnie? |
4. | CYLKOW | Czemu chlubisz się dolinami, że ocieka dolina twoja, córo przekorna, która polegasz na skarbach swoich: któż zbliżyć się może do mnie? |
5. | KRUSZYŃSKI | Jakże chełpisz się z dolin swoich, że dolina twa bogata, córko swawolna, pokładająca ufność w swoich skarbach: "Któż przeciwko mnie powstanie?" |
6. | TYSIĄCL.WYD1 | Co się przechwalasz z twych dolin, urodzajna jest twoja dolina, Córo niewierna, w bogactwach swych ufność mająca; [mówiłaś:] "Kto mi dorówna?" |
7. | TYSIĄCL.WYD5 | Dlaczego się chlubisz dolinami <twej urodzajnej doliny>, Córo buntownicza. Ufasz swoim zasobom, mówiąc: Kto może napaść na mnie? |
8. | BRYTYJKA | Czemu chlubisz się swoimi dolinami, córko zdradliwa, która polegałaś na swoich skarbach, mówiąc: Kto wystąpi przeciwko mnie? |
9. | POZNAŃSKA | Czemuż tak chełpisz się dolinami, (a żyzna jest twoja dolina!) Córo buntownicza, dufna w swe skarby, która mówisz: "Któż targnie się na mnie?" |
10. | WARSZ.PRASKA | A cóż tak się pysznisz twoją doliną? [wyczerpią się wkrótce twe siły], zbuntowana Córo, tak bardzo zadufana w swych bogactwach, mówiąc: A któż może mi się sprzeciwić? |
11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Przekorna córo, która polegasz na swych skarbach! Czemu chlubisz się dolinami, że tryska twoja dolina? Mówisz: Kto może się do mnie zbliżyć? |
12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Cóż to? Chlubisz się swoją potęgą? Przypływem twojej siły, ty odstępcza córko? Polegasz na swych skarbach! Kto wystąpi przeciw mnie?! - zapytujesz. |