1. | PS.FLORIAŃSKI | (138:5) Dziwno się uczyniła nauka twoja ze mnie, potwir❬d❭zona jest, a nie mogę k niej. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (138:5) Dziwna sie uczyniła nauka twoja ze mnie, postrobiła sie, a nie mogę k niej. |
3. | WUJEK.1923 | Dziwną się stała znamioność twoja z strony mnie: zmocniła się, i nie będę mógł do niéj. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Zbyt cudowna jest dla mnie twoja wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć. |
6. | PS.BYCZ.1854 | Dziwniejszą, wiadomość Twa, niżeli-pojęcié-mojé, i tak szczytną, że nie zdołam, przybliżyć się myślą, do-niéj. |
7. | GÖTZE.1937 | Zbyt cudowne jest poznanie to dla mnie, zbyt wysokie, abym je pojął. |
8. | CYLKOW | Niedościgłém dla mnie zrozumienie tego, tak wzniosłe, że nie podołam mu. |
9. | KRUSZYŃSKI | Ta wiedza jest zbyt dziwna dla mnie - za wysoka jest, abym mógł ją pojąć. |
10. | ASZKENAZY | Cudowne poznanie, wyższe nademnie, nie dam mu rady! |
11. | SZERUDA | Zrozumienie tego jest dla mnie przedziwne, za wysokie, bym to pojął. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (138:6) Zbyt dziwna jest dla mnie ta wiedza i wzniosła: nie mogę jej pojąć. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Przedziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła, nie mogę jej pojąć. |
14. | BRYTYJKA | Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął. |
15. | POZNAŃSKA | Przedziwna, ponad moje pojęcie wiedza, tak wzniosła, że dosięgnąć jej nie mogę. |
16. | WARSZ.PRASKA | Przedziwna jest dla mnie ta wiedza, zbyt wysoka, nie mogę jej pojąć. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Niedościgłym jest dla mnie tego zrozumienie, i tak wzniosłe, że temu nie podołam. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Zbyt cudowna jest dla mnie Twoja wiedza; zbyt wzniosła, nie zdołam jej pojąć . |