« Am 7:1 Księga Amosa 7:2 Am 7:3 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.WUJEK.1923I stało się, gdy dokonała jeść trawy ziemie, rzekłem: Panie Boże! bądź miłościw proszę; któż wzniesie Jakóba; bo jest maluczki?
2.GDAŃSKA.1881A gdy zjadły trawę ziemi, rzekłem: Panujący Panie! sfolguj proszę; bo któż zostanie Jakóbowi, gdyż maluczki jest?
3.GDAŃSKA.2017A gdy zjadły trawę ziemi, powiedziałem: Panie BOŻE! Przebacz, proszę. Któż zostanie Jakubowi? Jest bowiem malutki.
4.CYLKOWI stało się, gdy zupełnie pożarły trawę ziemi, zawołałem: Panie Wiekuisty, racz przebaczyć! Jakże ostać się Jakóbowi, wszak drobnym on.
5.MICHALSKIA gdy skończyła jeść trawę ziemską, wtedy powiedziałem: Panie, Jahwe, przebacz! jakoż ostoi się Jakób, skoro on taki maleńki!
6.SZERUDAI stało się, gdy poczęła zjadać trawę ziemi, że rzekłem: "Wszechmocny Panie! Przebacz! Jakże się ostoi Jakub, wszak on tak maluczki?"
7.TYSIĄCL.WYD5i gdy ona [już miała] zjeść doszczętnie trawę na ziemi, prosiłem: Panie Boże, przebacz, jakże się ostoi Jakub? Przecież jest taki mały.
8.BRYTYJKAA gdy już dojadała zieleń ziemi, rzekłem: Wszechmogący Panie, przebacz! Jakże ostoi się Jakub, wszak jest tak maleńki?
9.POZNAŃSKAGdy tedy miała pożreć całą roślinność kraju, rzekłem: "O Jahwe, Panie, zechciej przebaczyć! Jakże się Jakub ostoi? Jest przecież taki mały!"
10.WARSZ.PRASKAOtóż szarańcza pochłonęła wszystko, co tylko było zielone w całym kraju. Wtedy zawołałem: Boże mój i Panie, przebacz nam! Jakże wytrzyma to wszystko Jakub? Przecież jest taki mały!
11.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.I stało się, że gdy zupełnie pożarły trawę ziemi, zawołałem: Panie, WIEKUISTY, racz przebaczyć! Jak ma się Jakób utrzymać; przecież on jest malutki!
12.EIB.BIBLIA.2016.LITA gdy szarańcza pożarła już niemal całą roślinność w kraju, zawołałem: Wszechmocny PANIE, przebacz! Jak Jakub to wytrzyma? Przecież jest tak niewielki!
13.TOR.PRZ.2023I stało się, gdy kończyła ona pożerać zieleń ziemi, że powiedziałem: Jhwh Panie! Przebacz, proszę. Jakże ostoi się Jakub? Bo on jest malutki.