Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I już byli u Jebuz, a dzień się odmieniał w noc, i rzekł sługa do Pana swego: Pójdź, proszę, wstąpmy do miasta Jebuzejczyków a zostańmy w niem. | 2. | GDAŃSKA.1881 | A gdy byli blisko Jebus, a dzień się już bardzo nachylił, tedy rzekł sługa do pana swego: Pójdź proszę, a wstąpmy do tego miasta Jebuzejczyków, i przenocujmy w niem. | 3. | GDAŃSKA.2017 | A gdy byli blisko Jebus, a dzień chylił się ku końcowi, wtedy sługa powiedział do swego pana: Chodź, proszę, wstąpmy do tego miasta Jebusytów i przenocujmy w nim. | 4. | CYLKOW | Gdy tedy znajdowali się pod Jebus, a dzień już daleko się posunął, rzekł pachołek do pana swego: Chodźże, a zajdziem do tego miasta jebusyckiego, a zanocujmy w niem. | 5. | KRUSZYŃSKI | Gdy byli około Jebus, a dzień się już daleko pochylił, rzekł chłopiec do swego pana: "Pójdźmy, proszę i skręćmy do tego miasta Jebuzejczyków i tam przenocujemy". | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy mijali Jebus, a dzień się już bardzo nachylił, rzekł sługa do swego pana: Chodź, proszę, a skręcimy do tego miasta Jebusytów i przenocujemy w nim. | 7. | BRYTYJKA | Gdy byli już przy Jebus, a dzień już się bardzo nachylił, rzekł parobek do swego pana: Pójdź, skręćmy do tego miasta Jebuzejczyków i w nim przenocujmy. | 8. | POZNAŃSKA | Kiedy byli właśnie przy Jebus, dzień już się bardzo nachylił [ku wieczorowi]. Dlatego sługa powiedział do swego pana: - Chodźże, zboczymy do tego miasta Jebuzytów i przenocujemy tam. | 9. | WARSZ.PRASKA | Słońce już zachodziło, kiedy mijali Jebuz. Wtedy sługa powiedział do swojego pana: Proszę cię, chodź, skręcimy do tego miasta Jebuzytów i tam zatrzymamy się na noc. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zatem kiedy się znaleźli pod Jebus, a dzień już się daleko posunął, sługa powiedział do swojego pana: Chodź, zajdziemy do tego jebusyckiego miasta oraz w nim zanocujemy. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy byli przy Jebus, dzień niemal się kończył, tak że sługa poprosił pana: Skręćmy do tego miasta Jebuzytów i tutaj przenocujmy. |
|