« 1Moj 21:15 1 Księga Mojżeszowa 21:16 1Moj 21:17 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.ZOFII.UWSP.IJPi jidzie precz, i siędzie ot niego na dostrzeleniu, i rzekła: „Nie będę, Panie Boże, patrzyć na śmierć dziecięcia mego”, a siedzęcy jęła wielikim głosem płakać.
2.WUJEK.1923I odeszła i usiadła przeciw niemu z daleka, ile łuk zastrzelić może; rzekła bowiem: Nie będę patrzyła na umierające dziecię: a siedząc naprzeciwko, podniosła głos swój i płakała.
3.GDAŃSKA.1881I odszedłszy usiadła przeciw niemu, tak daleko, jako na strzeleniu z łuku; bo mówiła: Nie będę patrzyła na śmierć dziecięcia; a siedząc przeciw niemu, podniosła głos swój, i płakała.
4.GDAŃSKA.2017Potem odeszła i usiadła naprzeciw niego w odległości strzału z łuku. Mówiła bowiem: Nie będę patrzyła na śmierć dziecka. Usiadła więc naprzeciw niego i zaczęła głośno płakać.
5.NEUFELD.1863I odeszła i usiadła naprzeciwko, daleko, jak na dwie strzały z łuku, mówiła bowiem: niechcę widzieć jak umrze dziecię i usiadła naprzeciwko i podniosła głos swój i płakała.
6.CYLKOWI poszła, i usiadła sobie zdala, w odległości strzału z łuku; bo mówiła: "niechaj nie zobaczę śmierci dziecka." I siedziała zdala, i podniosła głos swój, i płakała.
7.KRUSZYŃSKIa odszedłszy, naprzeciwko zdała, na przestrzeń jak łuk niesie, bo powiedziała: "Nie będę patrzeć na śmierć dziecka". Usiadła naprzeciwko, a podniósłszy głos, płakała.
8.MIESESodeszła i usiadła sobie opodal daleko – jak wystrzał z łuku, albowiem mówiła sobie: niech nie patrzę, jak umiera dziecko. Potem usiadła opodal i zapłakała głośno.
9.SPITZER.1937I poszła i usiadła sobie naprzeciw na odległość strzały z łuku, gdyż mówiła: – Nie będę patrzeć na śmierć dziecka! I siedziała naprzeciw i podniosła głos swój i płakała.
10.TYSIĄCL.WYD5po czym odeszła i usiadła opodal tak daleko, jak łuk doniesie, mówiąc: Nie będę patrzała na śmierć dziecka. I tak siedząc opodal, zaczęła głośno płakać.
11.BRYTYJKAPotem odszedłszy, usiadła naprzeciw w odległości, jak łuk doniesie, mówiąc: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Siadła więc naprzeciw i głośno płakała.
12.POZNAŃSKAi odeszła, usiadłszy opodal w odległości strzału z łuku. Myślała bowiem: "Nie chcę patrzeć na śmierć tego dziecka!" Usiadłszy tedy opodal, zaczęła głośno płakać.
13.WARSZ.PRASKAa sama odeszła na odległość strzału z łuku, mówiąc: Przynajmniej nie będę patrzeć na śmierć mojego dziecka. I tak siedząc w pobliżu [dziecka], zaczęła głośno płakać.
14.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.I poszła oraz usiadła sobie z dala, w odległości strzelenia z łuku; bo mówiła: Niech nie zobaczę śmierci dziecka. Zatem siedziała z dala, podniosła swój głos i płakała.
15.EIB.BIBLIA.2016.LITodeszła i usiadła naprzeciw w odległości lotu strzały wypuszczonej z łuku. Nie chcę patrzeć na śmierć mego dziecka - powiedziała. Usiadła więc naprzeciw i głośno zapłakała.