Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Brzuch mój, brzuch mój boli mię, zmysły serca mego strwożyły się we mnie, nie zamilczę; bo głos trąby słyszała dusza moja, krzyk bitwy. | 2. | GDAŃSKA.1881 | O wnętrzności moje, wnętrzności moje! boleść cierpię. O osierdzia moje! trwoży się we mnie serce moje, nie zamilczę; bo głos trąby słyszysz, duszo moja! i okrzyk wojenny. | 3. | GDAŃSKA.2017 | O moje wnętrze, moje wnętrze! Cierpię z boleści do samego serca! Trwoży się we mnie moje serce, nie mogę milczeć, bo usłyszałaś, moja duszo, głos trąby i okrzyk wojenny. | 4. | CYLKOW | Wnętrza, wnętrza moje! Drżę.. O, ściany piersi mojej! - Wre we mnie serce moje, nie mogę zmilczeć! Bo odgłos trąb słyszysz duszo moja, wrzawę wojenną! | 5. | KRUSZYŃSKI | Wnętrzności moje, wnętrzności moje! Cierpię w głębi mego serca! Moje serce się burzy, nie mogę zamilknąć, ponieważ dusza moja słyszy głos trąby. zgrozę wojny. | 6. | TYSIĄCL.WYD1 | Piersi moja! Piersi moja! O, wiję się z bólu! O, pęka mi serce! Ma dusza miota się we mnie, nie zmilczę! Bo słyszę dźwięk surmy, zgiełk wojny. | 7. | TYSIĄCL.WYD5 | Moje łono, moje łono! Wić się muszę w boleściach! Ściany mego serca! Burzy się we mnie serce - nie mogę milczeć! Usłyszałem bowiem dźwięk trąbki, wrzawę wojenną. | 8. | BRYTYJKA | O, jak mi smutno, jak mi smutno! Wiję się z bólu. O, ściany serca mego! Moje serce jest zaniepokojone, nie mogę milczeć, bo głos trąby słyszysz, moja duszo, zgiełk wojenny! | 9. | POZNAŃSKA | O wnętrze moje! O piersi moja! - Cierpię katusze! O tkanki mojego serca! Szamoce się we mnie serce! Milczeć nie mogę! Duszo moja! Oto słyszysz dźwięk surmy bojowej, wrzawę wojenną. | 10. | WARSZ.PRASKA | Ach, moje wnętrze, łono moje! Jakże muszę zwijać się cały w bólu! Ach, ściany mego serca, które się tak szamocą! Nie mogą już dłużej milczeć, bo słyszę głos trąby i nawoływanie do wojny! | 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wnętrza, moje wnętrza! Drżę. O, ściany mojej piersi! Wrze we mnie moje serce, nie mogę milczeć! Moja duszo, słyszysz odgłos trąb, wojenną wrzawę! | 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | O, moje wnętrze, moje wnętrze! Jakże nie mam się wić?! O, moje serce! Rozkołatało się w mej piersi! Jakże mógłbym milczeć?! Bo słyszę zew rogu, okrzyk bitewny! |
|