Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Lecz od tych którzy się zdali być co, jacy niegdy byli, nic mi na tem; bo osoby człowieczej Bóg nie przyjmuje. Bo którzy się mi zdali, nic nie dołożyli. | 2. | WUJEK.1923 | A od tych, którzy się zdali być czem, (jakimi kiedy byli, nic mi na tem. Bóg nie ma względu na osobę człowieczą); bo którzy się zdali być czem, mnie się niczem nie przyłożyli. | 3. | RAKOW.NT | A od tych którzy się zdali być czym, jakimiżkolwiek byli, nic mi na tym; osoby Bóg człowieczej nie przyjmuje. Abowiem którzy się zdali być czym, nic mi nie przyłożyli. | 4. | GDAŃSKA.1881 | A od tych, którzy się zdadzą być czemś, (acz jakimi niekiedy byli, nic mi na tem; bo osoby człowieczej Bóg nie przyjmuje), ci mówię, którzy się zdali być czemś, nic mi nie przydali. | 5. | GDAŃSKA.2017 | A co do cieszących się uznaniem – jakimi kiedyś byli, jest dla mnie bez znaczenia, Bóg bowiem nie ma względu na osobę – ci więc, którzy cieszą się uznaniem, nic mi nie narzucili. | 6. | JACZEWSKI | Co do tej nauki, - to nie powoduję się tu ja zdaniem tych, którzy w kościele naszym największe mają znaczenie; nie od nich ja tę naukę przyjąłem, ale od Boga, który nie ma względu na osoby. | 7. | SYMON | Ci zaś, którzy byli we czci dla swej powagi, a jakimi oni niegdyś byli, ja w to nie wchodzę: Bóg nie patrzy na osobę - ci, powiadam, szanowani dla swej powagi, żadnych mi uwag od siebie nie przydali. | 8. | MARIAWICI | A co do tych, którzy uważani są za zacniejszych, jakimi kiedy byli, mnie nic do tego: Bóg nie ma względu na osobę człowieka, bo ci, którzy są miani za zacniejszych, mnie nic nie przydali. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | A ci, którzy byli znaczniejszymi (nic mi do tego, jakimi byli oni niegdyś, Bóg nie ma względu na osobę człowieka), ci, powiadam, cieszący się poważaniem, żadnych mi uwag nie uczynili. | 10. | DĄBR.GR.1961 | A ci, którzy wydawali się znaczniejsi (nic mi do tego, jakimi byli oni niegdyś, Bóg nie ma względu na osobę człowieka), ci, powiadam, cieszący się poważaniem, żadnych mi uwag nie uczynili. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Co się zaś tyczy stanowiska tych, którzy się cieszą jakimś poważaniem - jakimi oni dawniej byli, jest dla mnie bez znaczenia; u Boga nie ma względu na osobę - otóż ci, co są uznani za powagi, nie polecili mi dodawać czegokolwiek. | 12. | BRYTYJKA | A co się tyczy tych, którzy cieszyli się szczególnym poważaniem – czym oni niegdyś byli, nic mnie to nie obchodzi; Bóg nie ma względu na osobę – otóż ci, którzy cieszyli się szczególnym poważaniem, niczego mi nie narzucili, | 13. | POZNAŃSKA | Co zaś do tych, którzy cieszą się poważaniem - nie obchodzi mnie, jacy oni kiedyś byli: Bóg nie patrzy na wygląd człowieka - otóż ci, cieszący się poważaniem, żadnych uzupełnień mi nie zlecili. | 14. | WARSZ.PRASKA | Natomiast ci, którzy uchodzili za władzę mających – nie interesuje mnie to, kim byli przedtem, Bóg i tak nie sądzi według pozorów – nie zgłosili żadnych uzupełnień [do mojego nauczania]. | 15. | KALETA | A od [tych, którzy] się_zdadzą być czymś, jakimi niekiedy byli, nic mi [nie] czyni_różnicy, oblicza człowieka Bóg nie przyjmuje, mnie bowiem [owi] zacniejsi nic [nie] przydali. | 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś co do tych, uznawanych, że są kimś (kimkolwiek kiedykolwiek byli; nic mi nie robi różnicy, bo Bóg nie bierze pod uwagę osoby człowieka) to ci uznawani nic mi dodatkowo nie nakazali. | 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ważne jest natomiast stanowisko ludzi, którzy zdawali się coś znaczyć. Oczywiście to, kim oni byli wcześniej, nie ma dla mnie znaczenia. Dla Boga też nie jest to ważne. Otóż ze strony tych znaczniejszych nie usłyszałem, że mam coś dodawać do głoszonego poselstwa. | 18. | TOR.PRZ.2023 | A ci, którzy uważają się za kogoś – jakimi niegdyś byli, nie czyni mi to różnicy; Bóg nie ma względu na osobę – ci, cieszący się poważaniem, nic na mnie dodatkowo nie nałożyli. |
|