1. | PS.FLORIAŃSKI | (125:2) Tegdy napełniona są radości usta nasza i język nasz wiesiela. (125:3) Tegdy rzeką miedzy pogany: Wieliczył Gospodzin uczynić s nimi. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (125:2) Tegdy napełniona są radości usta nasza i język nasz wiesiela. (125:3) Tegdy rzeką miedzy pogany: Wielmożył Bog czynić s nimi. |
3. | WUJEK.1923 | Tedy się napełniły weselem usta nasze, a język nasz radością: tedy mówić będą między narody: Wielmożne rzeczy uczynił Pan z nimi. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy usta nasze napełniły się śmiechem, a nasz język radością; wtedy mówiono między narodami: PAN uczynił wielkie rzeczy dla nich. |
6. | PS.BYCZ.1854 | Wtedy, były-napełnione, śmiechem, usta-nasze; a, języki-nasze, radosnym-okrzykiem; wtedy mówiono, między-narodami: Wielkich-rzeczy, Pan dokazał z-nimi. |
7. | GÖTZE.1937 | Wtedy były napełnione usta nasze śmiechem, a język nasz radosnemi okrzykami; wtedy mówiono między narodami: Pan wielkie rzeczy dla nich uczynił! |
8. | CYLKOW | Wtedy napełniły się weselem usta nasze, a język nasz śpiewem, wtedy mawiano między ludami, wielkich rzeczy Bóg dokonał z nimi. |
9. | KRUSZYŃSKI | Tedy napełnione były radością usta nasze i język nasz wysławianiem. Tedy mówiono wśród narodów: "Wielkie rzeczy uczynił Pan z nimi"! |
10. | ASZKENAZY | Wówczasto wypełnią się usta nasze uciechą a język nasz pieniem radosnem, wówczasto powiedzą między narodami: "wielkiej rzeczy dokonał z tymiż Jehowa". |
11. | SZERUDA | Wtedy usta nasze będą pełne śmiechu, a język nasz radości. Wtedy mówić będą wśród narodów: Pan dokonał z nimi wielkich rzeczy. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (125:2) Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, a język nasz radości. Wtedy mówili między sobą poganie: «Wspaniale Pan z nimi postąpił!» |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, a język nasz - radości. Wtedy mówiono między poganami: Wielkodusznie postąpił z nimi Pan! |
14. | BRYTYJKA | Wtedy usta nasze były pełne śmiechu, A język nasz radości, Wtedy mówiono wśród narodów: Pan dokonał z nimi wielkich rzeczy. |
15. | POZNAŃSKA | Pełne śmiechu były wówczas nasze usta, a nasz język radości. Mówiono wtedy między narodami: "Wielkim okazał się Jahwe, że im to uczynił". |
16. | WARSZ.PRASKA | Mieliśmy wszyscy roześmiane oblicza, język nasz radością rozbrzmiewał. I wtedy mówić zaczęto między narodami: Pan zaprawdę uczynił im wielkie rzeczy. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Wtedy napełniły się radością nasze usta, a nasz język śpiewem; wtedy mawiano pomiędzy narodami: WIEKUISTY dokonał z nimi wielkich rzeczy. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Z naszych ust rozbrzmiewał wówczas śmiech, A język głosił radość. Wśród narodów powtarzano wtedy, Że PAN dokonał z nami wielkich rzeczy! |
19. | TOR.PRZ.2023 | Wtedy usta nasze zostały napełnione śmiechem, a nasz język krzykiem radości; wtedy też mówili wśród narodów: Jhwh uczynił wielkie rzeczy z nami. |