Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I rzekł mąż do towarzysza swego: Chódźcie a rzućmy losy a dowiedzmy się, dlaczego to złe na nas przyszło. I rzucili losy, i padł los na Jonasa. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Tedy rzekł jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, abyśmy się dowiedzieli, dla kogo to złe na nas przyszło; rzucili tedy losy, i padł los na Jonasza. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy powiedzieli jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, abyśmy się dowiedzieli, przez kogo spadło na nas to nieszczęście. Rzucili więc losy i padło na Jonasza. | 4. | CYLKOW | I rzekli jeden do drugiego: Zabierzcie się, a rzućmy losy, abyśmy się przekonali, z czyjej przyczyny spotyka nas to nieszczęście. Rzucili tedy losy: i padł los na Jonasza. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: Chodźcie, rzućmy losy, a dowiemy się, z czyjego to powodu nieszczęście [spadło] na nas. I rzucili losy, a los padł na Jonasza. | 6. | BRYTYJKA | I rzekł jeden do drugiego: Szybko! Rzućmy losy, aby się dowiedzieć, z czyjej winy spadło na nas to nieszczęście! Gdy więc rzucili losy, los padł na Jonasza. | 7. | POZNAŃSKA | Potem rzekli jeden do drugiego: - Chodźcie, rzućmy losy, by się dowiedzieć, z czyjej winy spadło na nas to nieszczęście. Rzucili więc losy i padł los na Jonasza. | 8. | WARSZ.PRASKA | Żeglarze zaś powiedzieli: Chodźcie, rzucimy losy, żeby się dowiedzieć, kto z nas jest winien tego nieszczęścia. A kiedy rzucili losy, los padł na Jonasza. | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Także powiedzieli jeden do drugiego: Zbierzcie się i rzućmy losy, abyśmy się przekonali, z czyjego powodu spotyka nas to nieszczęście. A los padł na Jonasza. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Członkowie załogi wkrótce postanowili: Rzućmy losy! Dowiedzmy się, za czyją sprawą spotyka nas to nieszczęście! Rzucili zatem losy i los padł na Jonasza. | 11. | TOR.PRZ.2023 | I powiedzieli każdy do swojego towarzysza: Przyjdźmy, rzućmy losy, aby się dowiedzieć, z powodu kogo spadło na nas to zło! Rzucili więc losy i los padł na Jonasza. |
|