1. | PS.FLORIAŃSKI | (51:6b) Owa człowiek, jenże nie położył Boga pomocnika swego, (51:7) ale pwał jest w mnożstwo bogacstw swojich i przemogł w jeszutności swojej. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (51:6b) Owo człowiek, jen jest Boga nie położył pomocnika swego, (51:7) ale pwał jest w mnostwie bogactw swych i przemogł w prozności swojej. |
3. | WUJEK.1923 | (52:9) Otóżci człowiek, który nie kładł Boga pomocnikiem swoim: ale ufał w mnóstwie bogactw swoich, i przemógł w marności swojéj. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (52:9) Otoż człowiek, który nie pokładał w Bogu siły swojej; ale ufając w mnóstwie bogactw swoich, zmacniał się w złości swej. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Oto człowiek, który nie uczynił Boga swoją siłą, ale ufał swym wielkim bogactwom i umacniał się w swojej nieprawości. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (52:9) Oto, ten-człowiek, co nie pokładał w Bogu siły-swojéj; ale-ufał w-wielkość bogactwa-swego, wzmacniał-się, w-złośliwości-swojéj. |
7. | GÖTZE.1937 | (52:9) "Oto człowiek, który nie uczynił Boga obroną swoją, ale ufał wielkiemu bogactwu swemu i stał się silny, czyniąc szkodę". |
8. | CYLKOW | (52:9) Oto człowiek, który nie uczynił Pana obroną swoją, a polegał na wielkiém bogactwie swojém, dufał w potęgę swoję. |
9. | KRUSZYŃSKI | (52:9) Oto mąż, który nie miał Boga za pomocnika swego, a zaufał wielkości bogactwa swego, umacniał się w złości swej. |
10. | ASZKENAZY | (52:9) "Oto ów mąż, który nie w Bogu pokłada swą moc a polega na mnogiem bogactwie swem, dufny jest w swą przewrotność". |
11. | SZERUDA | (52:9) Oto człowiek, który nie chciał mieć ostoi swojej w Bogu, ale ufał wielkim bogactwom swoim, był dumny z chciwości swojej. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (51:9) «Oto człowiek, co nie uczynił Boga swoją warownią, ale mnóstwu swych bogactw zaufał, a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie». |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (52:9) Oto człowiek, który nie uczynił Boga swoją twierdzą, ale zaufał wielkim swym bogactwom, a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie. |
14. | BRYTYJKA | (52:9) Oto człowiek, który nie uczynił Boga schronieniem swoim, Ale ufał wielkim bogactwom swoim, Był dumny, że wyrządza szkodę. |
15. | POZNAŃSKA | (52:9) Oto człowiek, który nie chciał uznać Boga swoją ostoją, lecz zaufał wielkim swym bogactwom i siłę swą na występkach opierał. |
16. | WARSZ.PRASKA | (52:9) Oto mąż, który nie szukał schronienia u Boga, lecz całą ufność złożył w swych bogactwach i siły szukał w przewrotności. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (52:9) Oto człowiek, co nie uczynił Boga swą obroną, a polegał na swoim wielkim bogactwie i pokładał nadzieję w swej potędze. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (52:9) Oto bohater, który nie uczynił Boga swym schronieniem, Ale zaufał swemu wielkiemu bogactwu I siebie samego wzmocnił, niszcząc innych. |
19. | TOR.PRZ.2023 | (52:9) Oto bohater, który nie uczynił Boga swoją twierdzą, ale ufał swoim wielkim bogactwom i umacniał się w swoich groźbach wobec innych . |