1. | ZOFII.UWSP.IJP | Ale wszak przydę ku ludu memu dam radę tobie, cso lud ten to twoj uczyni ludu temu to pośledniego czasu”. |
2. | WUJEK.1923 | Wszakże wracając się do ludu mego, dam radę, co twój lud uczyni temu ludowi czasu ostatecznego. |
3. | GDAŃSKA.1881 | A teraz oto ja odchodzę do ludu mego, jednak oznajmięć, co uczyni lud ten ludowi twemu na potem. |
4. | GDAŃSKA.2017 | Teraz idę do mego ludu, ale chodź i oznajmię ci, co ten lud uczyni twemu ludowi w przyszłości. |
5. | CYLKOW | A teraz, oto odchodzę do ludu mojego; pójdź, wskażę ci, co uczyni lud ten ludowi twojemu w późniejszych czasach!" |
6. | KRUSZYŃSKI | A oto teraz wracam do narodu mojego; pójdź więc, a oświadczę ci, co ten naród uczyni narodowi twojemu w czasach przyszłych". |
7. | MIESES | Zatem teraz, oto! ja odchodzę do mojego ludu; nuże! a ja wskażę tobie, co ten naród ludowi twemu zdziała na końcu dni [w przyszłości późnej]. |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | Dobrze więc, wrócę teraz do mojego ludu, lecz chodź, chcę ci oznajmić, co lud ten przy końcu dni uczyni twojemu ludowi. |
9. | BRYTYJKA | Teraz oto ja idę do mego ludu, lecz chodź i ty, a powiem ci, co ten lud uczyni twemu ludowi w przyszłości. |
10. | POZNAŃSKA | Teraz więc odchodzę do swego ludu. Ale chodź, a oznajmię ci, jak ten lud postąpi z twoim ludem w przyszłości. |
11. | WARSZ.PRASKA | A teraz już wracam do mojego ludu. Przybliż się tylko jeszcze, bo chcę ci powiedzieć, co moi ludzie uczynią kiedyś twojemu narodowi. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A teraz, oto odchodzę do mego ludu; chodź, wskażę ci, co ten lud uczyni twojemu w późniejszych czasach. |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wkrótce pójdę do mojego ludu, ale przedtem chodź, doradzę ci coś w sprawie tego, co w przyszłości ten lud uczyni twojemu ludowi. |