1. | WUJEK.1923 | Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę najdzie u niego, niźli ten, który łagodnym językiem zwodzi. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Kto strofuje człowieka, znajdzie potem więcej przychylności niż ten, który pochlebia językiem. |
4. | KRAMSTUCK | Kto napomina człowieka, ten później więcej łaski znajdzie, niż ów, co głaska językiem. |
5. | CYLKOW | Kto człowiekowi przygania, znajdzie w następstwie więcej upodobania, niż ten, który językiem się przychlebia. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Kto napomina, łaskę w końcu znajdzie większą niż człowiek o gładkim języku. |
7. | BRYTYJKA | Kto strofuje bliźniego, zbiera w końcu więcej podziękowania niż język schlebiający. |
8. | POZNAŃSKA | Kto poucza człowieka, [w końcu] otrzymuje większą wdzięczność, niż ten, kto [chwali] językiem schlebiającym. |
9. | WARSZ.PRASKA | Kto śmie napominać drugiego człowieka, znajdzie wdzięczność większą niżeli pochlebca. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Kto człowiekowi przygania – w następstwie znajdzie więcej upodobania, niż ten, co się językiem podchlebia. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Kto upomina bliźniego, spotyka się w końcu z większą wdzięcznością niż język pochlebcy. |
12. | TOR.PRZ.2023 | Kto strofuje człowieka, znajdzie potem więcej przychylności niż ten, który pochlebia językiem. |