1. | PS.FLORIAŃSKI | (103:2b) ogarnion świetłością jako odzienim, (103:3a) rozciągaję niebo jako skorę, |
2. | PS.PUŁAWSKI | (103:2b) ogardnion światłością jako odzienim, (103:3a) rozciągając niebo jako skorę, |
3. | WUJEK.1923 | Oblokłeś się w wyznanie i ozdobę; odziany światłością jako szatą. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę. |
6. | PS.BYCZ.1854 | On, okrywającym-się światłością, jak-szatą, rozsuwającym niebiosa, jakby-zasłonę. |
7. | GÖTZE.1937 | Osłaniasz się światłością jak szatą; rozbijasz jak namiot niebiosa! |
8. | CYLKOW | Oblekasz się światłem jako szatą, rozpościerasz niebiosa jak oponę. |
9. | KRUSZYŃSKI | Zamiast szatą, światłem się przyodziałeś; rozciągnąłeś niebiosa, jako oponę. |
10. | ASZKENAZY | Otulasz się w światło, niby w szatę, rozpinasz niebiosa, niby kobierzec. |
11. | SZERUDA | Przyodziewasz się światłością jak szatą, niebiosa rozciągasz jak oponę. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (103:2) światłem okryty jak płaszczem. Jak namiot rozpostarłeś niebo, |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot, |
14. | BRYTYJKA | Przyodziewasz się światłością jak szatą, Niebiosa rozciągasz jak kobierzec. |
15. | POZNAŃSKA | spowity światłem niby płaszczem. Rozciągnąłeś niebiosa jak namiot, |
16. | WARSZ.PRASKA | Światłem jesteś okryty jak płaszczem, niebo całe rozpostarłeś jak namiot. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Odziewasz się światłem jak szatą, rozpościerasz niebiosa jak zasłonę. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Światłem spowijasz się jak szatą, I niebiosa rozciągasz niczym namiot. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Owijasz się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę. |