Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Znoście mię, a ja mówić będę: a po moich słowach, będzieli się zdało, śmiejcie się. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie. | 4. | CYLKOW | Pozwólcie mi mówić, a po przemówieniu mojem niechajby każdy urągał! | 5. | KRUSZYŃSKI | Pozwólcie, że ja będę mówił, a gdy wypowiem, będziesz szydził. | 6. | TYSIĄCL.WYD5 | Znieście i to, że przemówię, po moim słowie wolno wam będzie szydzić. | 7. | BRYTYJKA | Pozwólcie mi mówić, a gdy skończę mowę, możecie szydzić! | 8. | POZNAŃSKA | Dopuśćcie też i mnie do słowa, a potem, gdy ja powiem, możecie szydzić ze mnie. | 9. | WARSZ.PRASKA | Pozwólcie i mnie coś powiedzieć. Kiedy skończę mówić, szydźcie sobie znowu. | 10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Znieście mnie, choćbym był dla was ciężarem; a po moim przemówieniu, niech każdy mi urąga. | 11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Wysłuchajcie mnie cierpliwie, a potem możecie szydzić z mojej mowy. | 12. | TOR.PRZ.2023 | Znoście mnie, gdy ja będę mówił, a potem, gdy będę mówić, możesz szydzić! |
|